برچسب: بروجردی،کاشف توحید بدون مرز

غلط کردم که عمری را به راه دین سپردم

از مجموعه تحریم سخن

غلط کردم که عمری را به راه دین سپردم
خیالم این چنین بودست، حق را می‌ستاندم!

این حسینی که به تبلیغ، ستایش می‌کرد
این زمان، توبه کنان، لعن به آنها می‌کرد

گوسفند است به قربانگه نفْس آمده از بهر قتال
بی‌ گناه است که عیدش شده از بهر خیال

➖آن متشرع عید می‌گیرد، این گوسفند باید چاقو را حس کند در حنجره‌اش!

اوضاعِ خلایق، تو نگر نارمدار است
در کشمکش عصر ببین، فاز به زار است

روستایی بنگر، دربه در و خون‌جگر است
از بساطِ ستم و ظلمِ قضا، ناله‌سر است

➖ روستاییانی که عریضه می‌دهند، قشر فقیر جامعه، آنهایی که از خیلی نعمت‌ها محروم هستند.

فقیران و اسیران زمان، درمانده‌اند
از فضای التهاب عصرمان، پس مانده‌اند

پاسخ این ملت افسرده چیست؟
در جواب مردم نالان بگو، در بام کیست؟

مصلحت آدمی، ترک مذاهب شده

از مجموعه تحریم سخن

آفتابه تو بردار و بشور این همه اضداد
دریا نتواند که کُند پاک چنین زاد

➖متشرع احمق وقتی می‌خواهد دین را ماستمالی کند تطهیر کند و صافکاری کند مثل کسی است که یک آفتابه برداشته و می‌خواهد یک ساختمان برج، آسمان خراش را با آن بشوید.
➖آفتابه که هیچی، دریا هم بیاوری آنقدر اسناد و مدارک دینی هست که زیرش دفن می‌شوی.

➖کل دین، اضداد است! این بابا چه می‌گوید؟ چه دارد بگوید؟ تمام این راه‌هایی که اینها رفتند، من سی و پنج سال رفته‌ام؛ منادی دین بودم، مبلّغ دین بودم، مبشر دین بودم، کتک خوردهٔ دین بودم. خدا رحمت کند اینهایی را که من را یازده سال به زندان بردند، اینها من را از خواب بیدار کردند، در زندان فهمیدم که همه‌اش کشک است، همه‌اش الکی است!

این همه ظلم و ستم از این خدای دین نگر
هر کجا نامش شده تنظیم، آمد یک خطر

در فلسطین از خدای مسلمین، نامد خبر
خون مسلم آمده بر خاک از کّل شرر

چون به اوکراین است جنگ و هم جدال
کو خبر از آن دم عیسی مسیحش در دُوَل

مصلحت آدمی، ترک مذاهب شده
وعدهٔ بی پایه‌اش، شرم خلایق شده

➖گفتند اروپا گرفتار استبداد کلیسا بود، وقتی که دست اصحاب کلیسا را از زندگی قطع کردند ترقی کردند. شوروی هم وقتی که قدرت پیدا کرد؛ یکی از پیرمردهای آذربایجان شمالی می‌گفت (آن موقع آذربایجان شمالی جزء اقمار شوروی بود) به همهٔ مردم گفتند که در میدان بزرگ شهر جمع بشوید، همه جمع شدند، مردم در تنگنای مالی بودند، نمایندهٔ کرملین اعلام کرد «ای مردم گرسنه، بگویید: خدا نان بده»، همه فریاد زدند «خدا نان بده»، همین مسلمانان‌، شیعه بودند، هیچ خبری نشد، بعد گفتند بگو استالین نان بده! از همه جا روی سر و صورتشان نان پاشیدند. اینطوری می‌آیند ادیان را نابود می‌کنند، باید سپاسگزار چین باشیم که الان ولایتمدار شده در امحاء دین در جهان!

باز هم از خصائص انسانی خدا!

«خُذُوا مِنَ العِبادَةِ مٰا تُطِيقُونَ فاِنَّ اللهَ لا يَسأَمُ حَتَّى تَسْأَمُوا» از عبادت به اندازه‌ای که توان دارید برگیرید زیرا خداوند خسته نمی‌شود مگر آنگاه که شما خسته شوید.
آیا خدا خسته می‌شود؟ خستگی مخلوق خداست بعد چگونه خدا به اسارت آن درمی‌آید و به معادلات آن می‌رود؟

«فاِنَّ اللهَ لا يَسأَمُ حَتَّى تَسْأَمُوا» تو خسته بشوی خدا خسته می‌شود. عجب خدایی است! با چنین صفات و نام و نشان‌هایی انتظار دارید که خدا در زندگی شما معجزه کند؟ خدایی که خسته می‌شود یعنی در مدیریت عظمای خویش معطل می‌گردد، حیران می‌شود، به چه کنم چه کنم گرفتار می‌آید و نتیجه‌اش «اُدْعُونی» است، که «لَا اَسْتَجِبْ لَکُم»!

«عبادت را به اندازه توان اجرا کنید». آیا این فروع دین به اندازهٔ توان مردم نازل شده است؟ در آیهٔ آخر سوره بقره می‌گوید «آنچه را که مازاد بر طاقت ماست بر ما تحمیل نکن». آیا مردم توانایی دارند نماز صبح را بین دو خواب نیمه شب و بعد از آن تحمل کنند؟ روزه بگیرد در حالی که استطاعت روحی و جسمی و توانمندی مالی لازم است. جهاد برود در حالی که انسان از مرگ بدش می‌آید، می‌ترسد و می‌هراسد.

شرایع دینی بر پایهٔ زور است، این «لَا اِکْراهَ فِی الدِّینِ (۲۵۵ بقره)» یک تابلوی فریبنده‌ای بیش نیست! مگر در نسخ قبل نداشتیم که «برای نماز شب به روی همسر خوابیده‌ات آب بریز»؟
مگر نداریم که «بچه‌های خردسال را به زور وارد نماز و روزه کنید»؟

«ما تُطِيقُونَ» چیست؟ «خُذُوا مِنَ العِبادَةِ ما تُطِيقُونَ» چیزی که طاقت دارید. آیا مردم طاقت دارند؟ لشکرکشی اسلام را مردم طاقت دارند؟ شما می‌خواهید قدرت را فراگیر کنید، رعیت بیچاره چه گناهی کرده که تاوانش را پس بدهد؟ به زور، مردم را به قانون جهاد می‌کشاند!

مدت زمان: 5:05
منبع:کتاب میزان الحکمه حدیث ١١٨٣٣، از خاتم الانبیاء 

آبروی دین و مذهب، جملگی بر نار شد

از مجموعه تحریم سخن

درد و غم و غصهٔ ما، شعار هر روز شده
فقر و نیاز ما نگر، صمد که رو نداره

➖هر روز در درون وجودمان تظاهرات است به خاطر درد و غم و غصه و فقر و نکبت و بلا و ذلت و خفت و خواری و طلاق و اعتیاد و ناامنی و…

از سفرهٔ ما ناله و اندوه دمیده
از خالی این جیب نگر، وحش رمیده

➖وحش، وحشی، جیب‌بر جیب ما را که نگاه می‌کند در می‌رود، می‌گوید کاش یک دانه یک قرونی در جیب او بگذارم.

عزت انسان نگر بر باد شد
آبروی دین و مذهب، جملگی بر نار شد

➖انسان شخصیت دارد؟ هویت دارد؟ منزلت دارد؟ منقبت دارد؟ انسانی که به خاطر فقر آبرویش می‌رود، سلامت بدنش می‌رود، تمامیت وجودش از بین می‌رود، آیا عزت دارد؟

گله دارم ز خدای این زمین
تا کجا خواهد کند ظلم برین

هیهات که این مردم ما یار ندارند
از مذهب آبا نگر شاد ندارند

دین و آیین پدر رسوا شده
از فشار ازمنه غوغا به نیزاران شده

➖مجموعهٔ جسد همهٔ ما نیزار است، یعنی سانت به سانت یک نیزه در آن رفته، از در و دیوار، به امر ملکوکانهٔ مبارک خدایی که ادیان و مذاهب سوار گردنمان کردند!

آدم‌کش و سلاخ شده، این الله

از مجموعه تحریم سخن

آدم‌کش و سلاخ شده، این الله
فقر است ز تختش، بنگر بسم الله

درد است ز این خدا که ریزد به دل ما
رنج است و غم و غصه که آمد به بَر ما

حیفِ آن تکبیر و تهلیل و ثنا
گفته بودم روز و شب، بی‌ انتها

➖اینکه می‌گویند «زندان ندامتگاه است و آدم از گذشته‌اش پشیمان می‌شود» من آنجا پشیمان شدم که چرا بهترین ایام عمرم را صرف تبلیغ الله کردم، هم خودم گمراه بودم و هم مردم را به گمراهی کشاندم.

در درون این بدن غم‌ خانه‌ایست
روز و شب اندر خزان و شعله‌ایست

➖قلب‌ها شکسته، جگرها سوخته، سینه‌ها آتش گرفته! وقتی می‌گویند که جمعیت کثیری از مردم در فقر مطلق هستند، وقتی پای سفره می‌نشینی غذا می‌خوری یادت باشد که یک عده هستند که نان خالی هم نمی‌توانند بخرند، وقتی شب در بستر می‌روی یادت باشد یک عده زیادی هستند که به خاطر نداشتن اجاره‌خانه زمین‌گیر شدند، وقتی قرص تقویتی می‌خوری یادت باشد که بعضی‌ها هستند قرص اصلی دردشان را هم ندارند بخرند. تو غیرت داری ولی خدا ندارد، تو همنوع خودت را درک می‌کنی، من می‌دانم، تو وجدانت بیدار است.

بی کفایت شده این دین!

از مجموعه تحریم سخن

بی‌ کفایت شده این دین که چنین معکوس‌ است
بن‌بست شده چونکه یکی مجعول است

➖همه‌اش جعلی است. جعلی که روی آنها را نقاشی کرده‌‌اند از قبیل همین «اُدْعُونی اَسْتَجْب لَکُم» که مدام می‌‌آیند مرمت و صافکاری‌اش می‌کنند که‌؛ نه، تو باید حلال‌خور باشی تا جوابت را بدهد، نه، الان صلاحت نیست که جوابت را بدهد، از این حرف‌ها!

خدایی که وصف ناپذیر است چگونه در ادبیات دینی صاحب همهٔ نشانه‌ها و علائم می‌باشد؟

«لَوِ اجْتَمَعَ اَهْلُ السَّمَاءِ وَ الْاَرْضِ اَنْ يَصِفُوا الله بِعَظَمَتِهِ لَمْ يَقْدِرُوا» اگر اهل آسمان و زمین جمع شوند که خدا را به بزرگی‌اش وصف کنند توان آن را ندارند.

توصیف خدا در احادیث و روایات و آیات بسیار است، مثل «وَ جاءَ رَبُّک‌َ» خدا می‌آید، قرض می‌دهی به خدا می‌دهی «وَ مَنْ يُقْرِضُ الله قَرْضاً حَسَناً»، خدا خِلقت را در مشتش جمع کرده، خدا در هنگام نماز جلوی نمازگزار حاضر می‌شود، خدا خودش نماز می‌خواند، در سفر سماوی، رسول‌ الله یک متر و نیم با خدا فاصله داشت، ابراهیم در آسمان کنار خدا نشسته بود.

خدا می‌خندد، خدا خوشحال می‌شود، خدا ناراحت می‌شود، خدا عصبانی می‌شود، خدا برای چگونگی ورود مسلمان به مستراح قاعده نازل می‌کند، خدا به رختخواب نگاه می‌کند و از حرکت آلودهٔ داخل رختخواب ناراحت می‌شود.

خب پس اینجا امام سجاد همه‌اش را رد کرد، یعنی آن چیزهایی که از خدا گفته‌اند، این نبوده، این یک خدای ساختگی است.

مدت زمان: 3:32
منبع :کتاب اصول کافی جلد ۱ صفحه ۱۰۲ حدیث ۴، کتاب الوافي جلد ١ صفحه ۴١٠ حدیث ٣٢٧، از امام سجاد 

چون طبقاتی شده این جامعه

از مجموعه تحریم سخن

ای وای که این جامعه را فجعه گرفته
در مجتمع ناس نگر زار گرفته

➖«فجعه» مخفف و مصغر «فاجعه» است.
➖«فجایع» که مهمترین آن فقر است

چون طبقاتی شده این جامعه
پس تو نگر ظلم شده فاجعه

➖این هم درد دل همه شماست ها، در این جامعه در همین تهران یک عده‌ای اینقدر دارند که نمی‌توانند جمعش کنند و یک عده‌ای اینقدر ندارند که نمی‌توانند خودشان را جمع کنند، این یعنی عدل، همین عدلی که دین می‌گوید، این است!

➖فجایع فقر و خشکسالی و بیماری و ناامنی و نگرانی!

➖الان دوتا طبقه داریم:

یک طبقه شد به رفاه عظیم
واحد کوچک ز بهشتی کریم

وآن دگری فقر و فلاکت به عمر
نیست شده در جریانی به ضُر

➖«وآن دگری» این من و تو هستیم، طبقهٔ فقیر جامعه!

➖«وآن دگری» یعنی طبقهٔ له شدهٔ جامعه! نمی‌دانم می‌گویند مسئولین گفته‌اند خط فقر سی میلیون است، واقعاً آدم جگرش پاره می‌شود، بعد اکثر حقوق بگیرها زیر ده تومان! چه خدایی؟ چه خلقتی؟ چه اشرف مخلوقی؟ چه «فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ»؟ چه «لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ»؟ اینها چیست؟ اینها جوک است که گفتی؟!

ای خدای کور و کر درمانده‌ایم

از مجموعه تحریم سخن

➖حق داری بگویی که «خدا کور است» چون نمی‌بیند، خلق کرده و احتیاجات اولیه خلقش را به روی دوش خودش گذاشته؛ «لَا تَكِلْنِي اِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ اَبَداً» مرا به حال خودم وا مگذار! فقط در معنویات نیست که ائمه این را می‌گفتند که «اگر به حال خودمان بگذاری گناه می‌کنم»، در مادیات هست اصلش آن است، یعنی تو اگر کمک نکنی چه کسی بکند؟ همه می‌گویند به ما چه، برو پیش کسی که خلقت کرده، چطور در مشکلات ظاهری همه به بچه می‌گویند برو به بابات بگو، به ما چرا می‌گویی؟ برو به بزرگ فامیل بگو، به من چه که گرفتاری!

عید قربان من است، عید قربان من است

از مجموعه تحریم سخن

گوسفندان، همه آرند چو فریاد بلند
که ز این مسلخ دوران، چه جنایات فکند

➖داستان قربان، قصهٔ انسان‌های بیچاره و بی‌گناه!

این فلاکت‌ها ز جور و ظلم خلقش
عید قربان من است، عید قربان من است

این خلاف وعده‌های ربّ ما
عید قربان من است، عید قربان من است

➖با این آمار باز هم می‌گویی که عید قربان؟ یا می‌گویی قربانگاه تاریخ؟ همه ما را دارند قربانی می‌کنند!

فقر و درد و رنج و غم
عید قربان من است، عید قربان من است

خانه شد قبر و گورم پر ز نی
عید قربان من است، عید قربان من است

وضعِ آشفته من بین که خراب است همه
عید قربان من است، عید قربان من است

این فلاکت‌ها که آمد بهر ما
عید قربان من است، عید قربان من است!