از مجموعه تحریم سخن

چه گویم ز این ملت بی‌ پناه
خدایش بداده جحیمش اله

چه باید کنم با چنین عرض حال
که وجدان بیدار، آتش بگیرد به قال

یا رب تو مزن تیغ بر این فقرنشانت
طاقت ز توان رفت و نیامد فرجاتت

اشکال‌تراشی نکن ای خالق مُرده
مشکل ز تو باشد که خلایق، همه بَرده

ناتوان‌تر از منِ سوخته جان، نامده اينجا
بر درگه همواره ببسته زده در جا

جواب این فغان که در ضرر بود
طناب دار و تیغ و نینوا بود

جمله این اهل زمین آواره‌اند
از سوء قضای این خدا بیچاره‌اند

کثیف آمد چرا این دین و مذهب
که در احکام آن لعن است و اِذهب

جواب این داد و هوارم چه شد؟
پاسخ الله به جز نشر عذابش نشد

Podcast: Play in new window | Download

از مجموعه تحریم سخن

آدم‌کش و سلاخ شده، این الله
فقر است ز تختش، بنگر بسم الله

درد است ز این خدا که ریزد به دل ما
رنج است و غم و غصه که آمد به بَر ما

حیفِ آن تکبیر و تهلیل و ثنا
گفته بودم روز و شب، بی‌ انتها

➖اینکه می‌گویند «زندان ندامتگاه است و آدم از گذشته‌اش پشیمان می‌شود» من آنجا پشیمان شدم که چرا بهترین ایام عمرم را صرف تبلیغ الله کردم، هم خودم گمراه بودم و هم مردم را به گمراهی کشاندم.

در درون این بدن غم‌ خانه‌ایست
روز و شب اندر خزان و شعله‌ایست

➖قلب‌ها شکسته، جگرها سوخته، سینه‌ها آتش گرفته! وقتی می‌گویند که جمعیت کثیری از مردم در فقر مطلق هستند، وقتی پای سفره می‌نشینی غذا می‌خوری یادت باشد که یک عده هستند که نان خالی هم نمی‌توانند بخرند، وقتی شب در بستر می‌روی یادت باشد یک عده زیادی هستند که به خاطر نداشتن اجاره‌خانه زمین‌گیر شدند، وقتی قرص تقویتی می‌خوری یادت باشد که بعضی‌ها هستند قرص اصلی دردشان را هم ندارند بخرند. تو غیرت داری ولی خدا ندارد، تو همنوع خودت را درک می‌کنی، من می‌دانم، تو وجدانت بیدار است.

Podcast: Play in new window | Download