خونابه آید هر زمان از این تنِ من

اشکی نمانده در رخم، شد قسمت من

– چقدر گریه کنیم؟ چند سال؟ چند دهه؟ اموات ما را با گریه دفن کردند، با آه و ناله با شکنجه و با ناکامی تمام رفتند. فقر و فلاکت شده اذکار ما درد و غم و غصّه، تَک نفْسِ ما همه گویند این ایام شوم است

– بقول قدیمی‌ها «شوم» می‌گفتند، شوم یعنی نحس و بدی.

همه گویند این ایام شوم است که از تاریکیش، روزم به تار است

جیب‌ها خالی ز پول و سفره‌ها پر از عذاب است

– یکی را خالی می‌کند و یکی را پر می‌کند، کار خوبی است ها، واقعاً چه خدای خوبی است! خانه‌ها تنگ و به سر ننگ و جواب این دعا است

– دعا می‌کنی؟ بله. به تو جواب را می‌دهیم، کاری ندارد! «اُدْعُونی اَسْتَجْب لَکُم»، این «اَسْتَجْب» برو یالا بزنش، خشکسالی بده، گرانی بده، بی‌ پولی بده، بیماری بده، اینها از خداست، برکات الهی است. خسته و هم نحیفم نیزه به سر گشته و بس علیلم

– نیزه سوءالقضا است فرو می‌کند، چه شده؟ چه می‌خواهی؟ فقر. دوباره فرو کرد. چیست؟ بیماری. دوباره فرو کرد. چیست؟ پول ندارم نسخه بپیچم. دوباره فرو کرد. چیست؟ اجاره‌خانه. دوباره فرو کرد. چیست؟ طلاق. دوباره فرو کرد. چیست؟ اعتیاد. ای خدا برای این مردم بدبخت جای سالم گذاشته‌ای؟ ها؟ آیا نسبت به مخلوقت یک ذرّه غیرت داری؟ بعد چقدر روایت داریم که «اِنَّ الله غَیُورٌ» خدا غیرت دارد، این چیزها به درد کتاب‌ها می‌خورد، مردم می‌خواهند ببینند، الان نه، آن موقع چند هزار سال قبل ابراهیم خلیل گفت: «أَرِنِي»! او می‌خواست ببیند، الان که دیگر مردم از پا درآمده‌اند.

Podcast: Play in new window | Download

بررسی آیات ۳۰ و ۳۱ سوره اسراء «اِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ اِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً». جالب است ها، یعنی من رزاق بعضی‌ها هستم «اِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ» دلم نمی‌خواهد به یکی بدهم، از گرسنگی بمیرد، به جهنم! «اِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يَقْدِرُ» به هرکس خواست داد و از هر کس خواست گلویش را فشار داد، این است آن خدایی که از رحمتش حرف می‌زنی؟ بعد آیا این عدالت است؟ بعد این عدالت قرار است در محشر پیاده بشود و پاره‌سنگش هم «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّة خَیْراً یَرَهُ» است، روی «مثقال» حساب کتاب می‌کنند. بعد انسان از مثقال کمتر است که می‌گویی «يَقْدِرُ»؟ «يَقْدِرُ» در برابر «يَبْسُطُ»، یعنی مثل تعریف توحید خاکی است که یک چنین معبودی کارش این است، برای آن کسی که «يَقْدِرُ» است او را هم خدا خلق کرده ها، نه اینکه یک خدای دیگر خلق کرده و حالا این خدا نمی‌خواهد به او کمک کند چون این را یکی دیگر خلق کرده، نه، همین خودش خلق کرده است!
مدت زمان: 6:15

Podcast: Play in new window | Download

– «لَا تُكَذِّبُوا بِحَدِيثَ أَتَاكُمْ بِهِ مُرْجِئِيٌّ وَ لَا قَدَرِيٌّ وَ لَا خَارِجِيٌّ نَسَبَهُ اِلَيْنَا، فَاِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ لَعَلَّهُ مِنَ الْحَقِّ، فَتُكَذِّبُونَ الله فَوْقَ عَرْشِهِ».  ما هرچه داریم بیشترش از امام صادق است، زنده باد جعفر صادق که چشم و گوش همه را باز کرد مگر آنهایی که عمداً چشم‌هایشان را بستند و گوش‌هایشان را گرفتند، آن هم بخاطر منافع مادیشان است. امام صادق چه فرمود؟ گفت: «لَا تُكَذِّبُوا بِحَدِيثَ أَتَاكُمْ». نگویی این چیزی که تو داری می‌گویی از امام صادق نیست و از خودت است، دقت کن! «أَتَاكُمْ بِهِ مُرْجِئِيٌّ وَ لَا قَدَرِيٌّ وَ لَا خَارِجِيٌّ». من تعجب می‌کنم به این زیبایی‌ و به این شفافی امام صادق دارد صحبت می‌کند بعد بیاید بگوید که بروجردی اینها را از خودش گفته است، به صرف اینکه به گوش مردم نخورده! خب شما نگذاشتید به گوش مردم بخورد، شما اسلاف علما نگذاشتید، امام صادق بنده خدا حرف‌هایش را زده شما آمدید بُرش دادید، آمدید سانسور کردید، چه حقّی دارید؟ آیا حالا من ولایتی هستم، اهل بیتی هستم یا شما که من را تکذیب می‌کنید؟ ها؟ بگو دیگر، من دارم برای امام صادق سینه پاره می‌کنم و جر می‌دهم یا تو؟

امام صادق فرمود که اگر حدیث، روایت و خبر از ما گفتند و گوینده‌اش مرجئه بود، قدریّه و خارجی بود؛ خارجی که معروف است دیگر، خوارج که بر امیرالمؤمنین شوریدند، می‌گوید حتی اگر از بازماندگان آنها بودند و گفتند: «قَالَ الصادق»، «فَاِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ لَعَلَّهُ مِنَ الْحَقِّ، فَتُكَذِّبُونَ الله فَوْقَ عَرْشِهِ» گفت تکذیب نکنید. اگر بی‌دین‌ها؛ اصلاً این سه تا را حالا ما می‌گوییم مفسدین؛ فسَقه، فجَره، مرجئه را می‌گویم، با قدریون با خارجی‌ها، یعنی خوارج متصل به جنگ نهروان، می‌گوید اگر از اینها شنیدید «لَا تُكَذِّبُوا»! الله اکبر، «لَا تُكَذِّبُوا بِحَدِيثَ أَتَاكُمْ بِهِ مُرْجِئِيٌّ وَ لَا قَدَرِيٌّ وَ لَا خَارِجِيٌّ نَسَبَهُ اِلَيْنَا». من فکر می‌کنم به قدر کافی ما از اسناد و مدارک افشاگرانه اهل‌ بیت اشباع شده‌ایم.

مدت زمان: 4:33
منبع: کتاب مختصر البصائر صفحه ۲۳۵ حدیث ۲۴۲، کتاب صحیفة الابرار جلد اول صفحه ۱۱۳- ۱۱۴ است.

Podcast: Play in new window | Download

 – «حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ ابْنُ الصَّلْتِ اَبُو يَعْلَى حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ حَدَّثَنِى الاَوْزَاعِىُّ عَنْ يَحْيَى عَنْ اَبِى قِلاَبَةَ عَنْ اَنَسٍ اَنَّ النَّبِىَّ – صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ – قَطَعَ الْعُرَنِيِّينَ وَ لَمْ يَحْسِمْهُمْ حَتَّى مَاتُوا». «اَنَّ النَّبِىَّ قَطَعَ الْعُرَنِيِّينَ وَ لَمْ يَحْسِمْهُمْ حَتَّى مَاتُوا» پیامبر از قبیله عُرنین دست و پای یک عده را قطع کرد. عُرنین اسم یک قبیله است. بعد دست و پا را که قطع می‌کنند جای آن را داغ می‌کنند که البته این دوتا مجازات می‌شود، دو تا شکنجه است، هم قطع کرده و هم می‌سوزاند ولی می‌سوزانند که خون بند بیاید. انس ابن مالک موثق اهل سنّت و جماعت همراه رسول الله است، می‌گوید دست و پای اینها را قطع کرد و داغ نکرد تا آنکه مردند. حالا این را چطوری باید توجیه‌اش کرد؟ پیامبر که از شکنجه منزه است، پس همان دو راه می‌ماند؛
➖ یا به پیغمبر بسته‌اند
➖ یا اینکه قانون بوده که پیغمبر اجرا کرده است. یکی از این دوتا است، در هر دو صورت رسول الله از جنایت منزه است. خب یک صورت آن این بود که به پیغمبر بسته‌اند یعنی ساخته‌اند، خب این باز روی حرف همیشگی ما می‌رود، حدیث را که بسازند، قرآنی که در دست آنها پرورش یافته و ویراستاری شده قطعاً در آن هم دست می‌توانند ببرند. اگر هم بگوییم که نه، واقعیت دارد و دستور خدا را اجرا کرده، آن خدایی که این‌گونه شکنجه می‌دهد؛ شما ببینید وقتی که دست و پا را قطع می‌کنند تا این خون تمام بشود و از بدن بیرون بیاید این چقدر ناله می‌کند، آن وقت یک چنین خدایی «اَرحَمُ الرّاحِمینَ» است؟ «اللهُ لَطِيفٌ بِعِبادِهِ» است؟

مدت زمان:4:14
منبع: کتاب صحیح بخاری جلد ششم صفحه ۱۳۰ حدیث شماره ۶۸۰۳ کتاب حدود. ابو عبدالله محمد ابن اسماعیل ابن ابراهیم بخاری از مشایخ حدیث اهل سنّت.

Podcast: Play in new window | Download

«اللهُ اَحَقُّ اَنْ يُسْتَحْيَا مِنْهُ مِنْ النَّاسِ»، می‌گوید از همدیگر شرم دارید؟ حیا دارید؟ از خدا بیشتر باید خجالت بکشید! یعنی در حقیقت باید از خدا خجالت بکشید، او اصل است و مردم فرع هستند. خب در چه چیزی خجالت بکشند؟ در گناهانی که می‌کنند؟ در معاینات و تحقیقات ظهوری و در الهیات نوری ثابت شد که بشر به اختیار خود گناه نمی‌کند، با قواعدی که اسناد و مدارک آن در دایرةالمعارف هست. خب حالا وقتی که گناه نیست و اختیاری نیست برای چه آدم از خدا خجالت بکشد؟ نکند آن کسی که فقیر است و نان ندارد باید از خدا خجالت بکشد و نق نزند؟ ها؟ نکند آن کسی که مریض است نباید به خدا چیزی بگوید؟ نگوید خدایا تو گفتی «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ»؟ بعد خود خدا حیا نمی‌کند از اینکه خلاف وعده‌های خودش عمل می‌کند؟ نه، برای چه حیا کند! «اِنَّ اللهَ لَا يَسْتَحْيِي» خدا اصلاً حیا ندارد. چرا؟ چون حیا مخلوق است و خدا خالق است، برای چه خجالت بکشد؟ از چه کسی؟ از یک مشت ذرات خاک که تازه سرزمین‌شان که کره زمین است و آن هم در برابر کلّ هستی یک ذرّه خاک است! حالا خدا باید از چه کسی خجالت بکشد؟ باید پدر آدم را دربیاورد یا نه؟

📚منبع تدریس: کتاب صحیح بخاری جلد اول صفحه ٢٢٧ کتاب غسل
مدت زمان:4:13

Podcast: Play in new window | Download