بخشی از پادکست:
«وَ نَحْنُ اَمَانُ اللهِ لِلنَّاسِ کُلِّهِمْ» ما امان خدا هستیم برای مردم، جملگی. ببینید، می‌گوید ما امان مردم هستیم، مردم نیاز دارند به تامینِ امنیّت به وسیله ما. «ناس» هم می‌گوید، نه مسلمین، نه مؤمنین، نه موحدین، نه شیعیان یعنی کلّ اهالی کره زمین امان و امنیت‌شان در دست اینهاست، خب آن وقت خود اینها امنیّت نداشتند! اين را چطوری می‌شود توجيه كرد؟
ابى‌عبدالله امنيّت ندارد در خانه‌اش بنشيند، در مدينه بود مشغول عبادت و تبليغ بود كارى به يزيد نداشت، اين يزيد بود كه به وسيله نماینده‌اش مروان در مدينه، ابى‌عبدالله را احضار و تهديد كرد، مهلت داد تا فردا بايد بيعت كنى خب حسين هم فرار كرد.
خود حسين امنيّت ندارد، وقتى که در شهر می‌رفت آن آيه را می‌خواند كه موسى هنگام فرار از فرعون می‌خواند؛ «فَخَرَجَ مِنْهَا يَتَرَقَّبُ» هم از شهر خارج شد و هم «يَتَرَقَّبُ»، مراقب خودش بود از ترسش که او را نزنند، نكشند، تعقيب نكنند، خب اين چطورى امان خدا در بين مردم است؟
اين نكات در حسين‌شناسى رعايت نشده براى همين هم يک حسينِ ظاهرى تحويل شيعه داده شده، بعد هم انتظار دارند كه اين حسين جهان را تغيير بدهد، خب نمی‌شود!
- مدت زمان: 18:57
- منابع: کتاب اصول کافی جلد ۳ صفحه ۲۶۰ حدیث ۳۶، از محمد ابن یعقوب کُلینی – کتاب لُهوف صفحه ۱۱۷ – کتاب مُثیر الاحزان صفحه ۷۰ – کتاب ارشاد القلوب شیخ مفید جلد ۲ صفحه ۱۰۸ – کتاب مقتل خوارزمی جلد ۲ صفحه ۳۷ – کتاب اِعلام الوری صفحه ۲۴۷ – کتاب احتجاج شیخ طبرسی جلد ۲ صفحه ۳۰۱
Podcast: Play in new window | Download