الله جنایت می‌کند
غیبت حمایت می‌کند
خالق خسارت می‌دهد
از هر دری، هُل می‌دهد
صاحب این خانه کیست ما را می‌زند
با هر سخن اخسأ زند
مالک این روح پراکنده کیست؟
در قفسم کرده، بگو عیب چیست؟
این خلق بپا خاسته‌ات را نظری کن
بر ادعیه منتظرت، یک ثمری کن
خداوندا بشر را ذلّه کردی
که این موجود بی جانت نگر آواره کردی
– چرا ما را خلق کردی؟ چرا ما را زیر دست فقر، بیماری و ناامنی انداختی؟
این ملت ما دست به دامان خدا شد
از فقر و مرض ضجّه کنان رو به سما شد
– پدران و مادران ما از قبور، می‌دانید به شما و ما چه می‌گویند؟ می‌گویند اینقدر به این خدا التماس نکنید اگر جواب ما را داد که نسل‌های گذشته بودیم جواب شما را هم می‌دهد!
صدای دادخواهی مردم به این خدا نرسد
– این چه چیزی می‌گوید که «اِنَّا لِله و اِنَّا اِلَیه رَاجِعُو»؟ بین ما و خدا سدّ بزرگی است بنام بطلان!
صدای دادخواهی مردم به این خدا نرسد
تظلّم بردگان به سمع ماوراء نرسد
این غلغله در ملت ما سوء قضا است
این ولوله در کشور ما عین عذاب است
این زلزله در مردم بیچاره بلا است
– خدا می‌بینی چکار کردی؟ دارم گندکاری‌های تو را می‌گویم.
این زلزله در مردم بیچاره بلا است
در مملکت فقر مداری که جزا است
ملّت به این بیچارگی
هرگز ندیده داوری
– داور اسم خود خداست، «اَحکَم الحاکمین» قاضی‌القضات جهان است. ببین چه حکمی برایت زده، می‌بینی؟
خشم و غضب شد نصیب خلقِ ضعیفان
دود به چشم آمده سوی نحیفان
اوضاع جهان را تو نگر بس که خراب است
از بسط فشارِ قدَری روح عذاب است
این ملّت بیچاره نگر آب ندارد
نان بر جگرش خون و دگر یار ندارد
مردمی بودن، نشان یک‌دلی‌ست
هر که نامردی کند یک خارجی‌ست
چرت پرت است چنین عمر گرانمایه که تقدیر آمد
– این است «لَقَد خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فی اَحْسَنَ تَقْوِيمٍ»؟ بیا جمعش کن بابا، گندش در آمد!
چرت پرت است چنین عمر گرانمایه که تقدیر آمد
حرف دون معنی و ضحّاک به نیزار آمد
Podcast: Play in new window | Download