«وَ جَعَلْنَاهُمْ اَئِمَّةً يَدْعُونَ اِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ» این آیه معارض با این آیه است، کدام آیه؟ ۱۲ توبه؛ «فَقَاتِلُوا اَئِمَّةَ الْكُفْرِ» بکُشید امامان کفر را، جنگ کنید با پیشوایان بی‌خدایی را! خب آن آیه چه می‌گوید؟ چقدر زیباست! عدم تطابق اگر عینکت باشد فریاد قرآن را شنیدی که گفت «أَ فَلا تَعقِلونَ (۸۰ مومنون)»، در این آیه می‌گوید «وَ جَعَلْنَاهُمْ اَئِمَّةً» ما قرار دادیم امامان بد را. چقدر زیباست!
«وَ جَعَلْنَاهُمْ اَئِمَّةً يَدْعُونَ اِلَى النَّارِ» ما بلندگو ایجاد کردیم که مردم را جهنمی کنند، بعد اینجا می‌گوید «فَقَاتِلُوا اَئِمَّةَ الْكُفْرِ» بکُشید پیشوایان کفر را. عجیب است! الله مردم را به بازی گرفته، خون مردم، جان مردم، آرامش مردم، راحتی مردم دستاویز فتنهٔ خدا شده است! از این طرف می‌گوید «من می‌خواهم در برابر امامان آسمانی، امامان زمینی باشد» و از این طرف هم می‌گوید که «بروید آنها را بکُشید»، مسخره کردی؟ «اللهُ يَسْتَهْزِئُ (١۵ بقره)» کل آیات را فرا گرفته، بابا در شأن تو نیست، ادیان و مذاهب آمده‌اند سنگ تو را به سینه زدند، تبلیغ تو را کردند، آن وقت می‌گویند که مردم چرا به بهشت و جهنم اعتقاد ندارند، خب همین است دیگر آخر!

ما از قرآن درمی‌آوریم نه از انجیل بر علیه قرآن، نه از تورات بر علیه قرآن، نه، از قرآن بر علیه قرآن! این را دیگر نمی‌شود کاری کرد، چه کسی می‌خواهد این را ماستمالی کند؟ چه کسی می‌تواند این فرش پاره پاره‌ای که زیر پای مسلمین افتاده است را رفو کند؟ و چه باید کرد که اکثریت مسلمین «اَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (۶۳ عنکبوت، ۴ حجرات)» بی‌ عقل هستند. همانطور که رسول خاتم فرمود اکثر اهل جنت بی‌ عقل‌ها هستند، ساکنین بهشت اکثرشان «اِنَّ اَکْثَرُ اَهْلَ الْجَنَّةَ اَلْبُلَهَاء» ابلهان هستند.

ابله است دیگر! بابا به این واضحی قرآن بحث می‌کند، من نمی‌گویم، این کتاب آسمانی مسلمین است که تو را ای پیرو، ای متشرع مسخره کرده، سر کارت گذاشته و نمی‌فهمی. چرا نمی‌فهمی؟ چون خدا نمی‌خواهد!
چقدر زیباست که همهٔ مستندات، قرآنی باشد. «یَهْدِی و یُضِلّ»، خدا می‌خواهد تو نفهمی، بعد داستان عیسی مسیح می‌شود که گفت من مرده را زنده کردم، ولی بی‌ عقل را نتوانستم هدایت کنم، ابله را نتوانستم راه بیندازم و این معجزهٔ خاتم النّبیین است که این می‌توانست، رسول الله توانست بی‌ عقل‌ها را حرکت بدهد، این هم نمونه‌اش، آن هم آیات، آن هم احادیث، آن هم اهالی بهشت.

مدت زمان: 6:18

Podcast: Play in new window | Download

از مجموعه تحریم سخن

درد و غم و غصهٔ ما، شعار هر روز شده
فقر و نیاز ما نگر، صمد که رو نداره

➖هر روز در درون وجودمان تظاهرات است به خاطر درد و غم و غصه و فقر و نکبت و بلا و ذلت و خفت و خواری و طلاق و اعتیاد و ناامنی و…

از سفرهٔ ما ناله و اندوه دمیده
از خالی این جیب نگر، وحش رمیده

➖وحش، وحشی، جیب‌بر جیب ما را که نگاه می‌کند در می‌رود، می‌گوید کاش یک دانه یک قرونی در جیب او بگذارم.

عزت انسان نگر بر باد شد
آبروی دین و مذهب، جملگی بر نار شد

➖انسان شخصیت دارد؟ هویت دارد؟ منزلت دارد؟ منقبت دارد؟ انسانی که به خاطر فقر آبرویش می‌رود، سلامت بدنش می‌رود، تمامیت وجودش از بین می‌رود، آیا عزت دارد؟

گله دارم ز خدای این زمین
تا کجا خواهد کند ظلم برین

هیهات که این مردم ما یار ندارند
از مذهب آبا نگر شاد ندارند

دین و آیین پدر رسوا شده
از فشار ازمنه غوغا به نیزاران شده

➖مجموعهٔ جسد همهٔ ما نیزار است، یعنی سانت به سانت یک نیزه در آن رفته، از در و دیوار، به امر ملکوکانهٔ مبارک خدایی که ادیان و مذاهب سوار گردنمان کردند!

Podcast: Play in new window | Download

پیغمبر فرمود: هر کس که ازدواج کند نیمی از خوشبختی به او داده خواهد شد. به به، واقعاً، درب باغ سبز نشان داده که بیایید ازدواج کنید! ای کاش یک رفراندوم بود که آیا مردم از ازدواج خودشان راضی هستند یا نیستند؟ بعد می‌فهمیدی که چه خبر است.

تو خیال می‌کنی آمار طلاق همین است؟ نه، خیلی‌ها مشکل دارند طلاق نمی‌دهند، خیلی‌ها برای بچه‌هایشان نگران هستند طلاق نمی‌دهند، خیلی‌ها جایی ندارند، کجا بروند؟ طلاق نمی‌گیرند.

«مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ اُعْطِيَ نِصْفَ السَّعَادَةِ» هر کس ازدواج کرد خدا به او نیمی از سعادت را می‌دهد.
سعادت یعنی خوشبختی، آیا ندیدی به این و آن می‌گویی «خوش به سعادتت» یعنی سعادتت برای تو خوشحال کننده است. حالا مردمی که ندارند و در ابتدائیات زندگی مانده‌اند یا رسول الله در عهد خودت هم که فقر زیاد بود و کسی هم که خوشبخت نبود. ببینم در زمان پیغمبر کسی زنش را طلاق نمی‌داد؟ ها؟ اگر طلاق رایج نبود که پیغمبر حکم طلاق را نمی‌آورد پس آنجا طلاق رایج بوده، چرا طلاق می‌گیرند؟ ببینم اگر ازدواج خوشبختی است طرف دیوانه است که این خوشبختی را ترک کند و طلاق بگیرد؟ ها؟ یا اصلاً ازدواج نکند؟

الان نسل جوان در باب ازدواج متحیّر هستند و به سرنوشت معترض هستند، حالا بگذریم از اینکه یک دختر و پسری عاشق هم می‌شوند، در حالیکه من آنقدر عریضه دارم که همین عشّاق پدر همدیگر را درمی‌آوردند و به خون هم تشنه بودند، عشق مال یک روز، یک هفته، یک ماه و چند سال است، زندگی خشن است. بعضی‌ها می‌آیند با من مشورت می‌کنند، دختران کم سن زیر بیست سال متأسفانه با دیدن بعضی فیلم‌ها تحریک می‌شوند و می‌خواهند ازدواج کنند خیال می‌کنند فقط همین مسئله جنسی مطرح است بعد که در کانون خانواده می‌روند کمرشان می‌شکند، می‌فهمند که چقدر زندگی خشن است!

حالا این را یادت نرود یادگاری از رسول الله است؛ «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ اُعْطِيَ نِصْفَ السَّعَادَةِ» هر کس ازدواج کرد نیمی از سعادت را دریافت کرده، حتماً نیم
دیگرش هم دین است دیگر، ها؟ بله، هر دو خوشبختی آورده ماشاءالله هزار ماشاءالله، هم دین مردم را خوشبخت کرده و هم ازدواج.

مدت زمان:4:41
منبع:کتاب مستدرک الوسائل جلد ۱۴ صفحه ۱۵۴ و ایضاً قطب راوندی در کتاب لبّ اللّباب از رسول اکرم 

Podcast: Play in new window | Download

سعادت طلب ای که مجرم شدی
شقاوت تو را آمد و شر شدی

– ماه پاسخگویی است. «اَللَّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ» امروز؛ آخرین روز قدر باید جواب بدهد.
قدر آمد و ما شرّ زمانیم!

– آن نسخه را یادت هست که خدا گفت دنیا ملعون است و هر کس و هر چیزی هم که در آن هست ملعونه است. من تعجب می‌کنم آن وقت چطور به امت پیامبر می‌گویند «امت مرحومه»؟ معارض است!

قدر آمد و ما شرّ زمانیم
خشم آمد و ما قهر مکانیم
در این هوای بهاری نگر که بدبختیم!

– زبان حال تمام آنهایی که به در بسته رسیده‌اند. آقا الان طوری شده که عریضه‌ها در محدوده خورد و خوراک است، این فاجعه مرهون «بِسْمِ اللهِ لرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» است.

در این هوای بهاری نگر که بدبختیم
نزول سماوی چو آمد و لختیم

– خیلی از آبرومندها به من اطلاع می‌دهند آن چیزهایی که برای فقراست به ما بدهید؛ خوراک است لباس است. تعجب می‌کنم اینها تا پارسال دست‌گیر بودند و دست فقرا را می‌گرفتند، چه شده!
دنیا چو سرای بی وفایست
از غیبت آن وفور نیزه‌هایست

این عصر فلاکت بشر بود
اوقات جهنّم و شرر بود

روزگارست فلک کرده جهان را!
شب و روزش شده مکر از همگان را

Read More

Podcast: Play in new window | Download

با ما بِه از این باش که در جبر جهانی

– بابا یک رفاقتی بکن! گرچه این خدای زمین رفاقت حالیش نمی‌شود، یعنی رقیق‌تر از پیغمبر؟ چقدر آزار و اذیتش کرد. رفیق‌تر از علی؟ رفیق‌تر از فاطمه؟ رفیق‌تر از حسین؟ چون «دست‌ساز» است! چون اسماء ایذائی را در خودش جمع کرده، اسمش را خدای مردم‌آزار بگذارید!

با ما بِه از این باش که در جبر جهانی
هرگز ننما قهر که شمسِ دو دیاری

– واقعاً آدم محاسبه می‌کند طبق فرمول قرآن دیگر «اَفَلَا تَعْقِلُون، لَا تَشْعُرُون، اَفَلَا یَتَدَبَّرُون» می‌بینیم اصلاً جای جبر نیست! ببینید این کره خاکی هفت هشت میلیارد آدم دارد که در این کره پخش هستند، بعد خود این کره زمین در کهکشانی که هست اصلاً «نیست» است! اینقدر کوچک است اصلاً وجود ندارد، حالا چطوری خدا از آن بالا آمده نگاه می‌کند که تو روزه داری خوشش بیاید اگر روزه نداری تو را به جهنم می‌برد! اینها از مواردی است که «وَ لَا يَغُرَّنَّكُمْ بِالله الْغَرُورُ» است یعنی به آنچه که به نام خدا به تو رسیده مغرور نباش که حتماً این خداست.

– در کتاب‌های دینی ما نوشته که هر کس سه روز با یکی قهر باشد عباداتش بر باد می‌رود، خب حالا ابتدا به ساکن باید خود خدایی که چرخاننده خلقت است، واضع این قوانین است؛ قوانینی که به وسیله ادیان و مذاهب آسمانی تنظیم شده، او باید با ما قهر کند؟
یک‌ کوچک با یک بزرگ دعوایش می‌شود رفقایشان می‌آیند به بزرگ می‌گویند ول کن بابا تو آخر با این دهن به دهن می‌شوی؟ این خیلی کوچک است!

من که مُردارم و در پی شده‌ام چون قاصد

– مردار نیستیم؟ اگر یک چند روزی عطر و ادکلن و مام؛ مامک زیر بغل را از خودت دور کنی می‌بینی چه بوی بدی می‌دهی؟ ها؟ بشر اشیاء منسوب به بوی خوب را اختراع کرد تا آن حقیقت مردار بودن بشر نمایان نشود!
حالا یک سؤال: این آقا که عطر زده، این خانومی که ادکلن و مامک؛ مام زده اگر اعصابش خراب بشود مثل آن عطر بوی خوب می‌دهند؟ ها! اگر احساسش جریحه‌دار بشود مثل گلاب می‌شود یا‌ نه، نیش عقرب و مار و افعی می‌شود؟ در این امتحانات بد جور پوست را از بدن جدا می‌کند.

– یادت هست یک حدیث داشتیم مال چند سال قبل بود که می‌گفت انسان حامل فضولات است یعنی به مستراح می‌رود اگر اینها دفع نشود آثار بد آن اطرافیان را احاطه می‌کند.

من که مُردارم و در پِی شده‌ام چون قاصد
از نبودم چه شود، کس نکند این فاسد

– مردار هستیم بعد فاسد می‌شویم! چطور است که آن کسی که قند گرفته می‌گویند خورده به پایت و باید از بالای آن قسمتی که بر اثر بیماری قند فاسد شده ما ارّه کنیم ببریم، حالا انسان هم همین است، این خشونت و این جنگ‌های عظیمی که در بین بشریت است، آن روی انسان را علنی کرده.
مردار در زندگیمان است.
قاصد هشدار است
فاسد انتهای راه است.
چرا بدن را سریع دفن می‌کنند؟ ها؟ برای اینکه سریع بو می‌گیرد حالا روی این بدن اینقدر ادکلن و عطر بپاش فایده ندارد، مستراح را هر کاری می‌کنند بوی بد می‌دهد هر کاری می‌کنند؛ اسپری خوشبو کننده!

Read More

Podcast: Play in new window | Download

بخشی از پادکست :

می‌گوید امیر گفت پیغمبر در روز غدیر عمامه سر من گذاشت، همین عمامه را در روزهای خطیر و حساس جنگ بدر و حنین، فرشتگان بر سرِ خودشان گذاشته بودند.
حالا سؤال من این است که مَلک عمامه را می‌خواهد چه بکند؟ اگر نور است، این نور این پارچه را چگونه می‌خواهد دور خودش ببندد؟ اگر فرشته خلق جسد کرده، هیکل ایجاد کرده که این یک حرفی است!
مثل جبرائیل که گاهی نور است و گاهی وقت‌ها هم دحیة ابن خلیفه کلبی است که به خانه عایشه می‌آید شام می‌خورد می‌خوابد بگو بخند می‌کند خوش و بِش می‌کند و پیغمبر هم از او تعریف می‌کند و می‌گوید به کمر عمویتان دحیه پشتی بگذارید که کمرش با دیوار آزرده نشود.
بعد تشخیص آن خیلی سخت است، از این طرف دحیه دائماً به خانهٔ عایشه می‌آید و از این طرف هم گفته‌اند که خانهٔ عایشه خانهٔ وحی است، معلوم نیست چه ارتباطی جبرائیل و وحی و دحیة ابن خلیفه کلبی باهم دارند!

• مدت زمان: 4:42
• منبع: کتاب سنن ابی داوود از طیالسی قرن دوم هجری جلد ۱ صفحه ۲۳، کتاب سنن الکبری اثر بیهقی قرن ۴ هجری جلد ۱۰ صفحه ۲۴ است. کتاب کنزالعمال متقی هندی از قرن ۱۰ جلد ۸ صفحه ۶۰، از امیر است.

Podcast: Play in new window | Download

بخشی از پادکست:

….دو گروه از آتش دور هستند:
– یکی کسانی که به غزوهٔ هند می‌روند. اسم غزوه‌ که می‌آید یعنی حتماً باید پیغمبر حضور داشته باشد.

«وَ عِصَابَةٌ تَكُونُ مَعَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ» و یک گروهی که با عیسی مسیح می‌روند.
اینجا یعنی می‌خواهد اشاره بکند که عیسی هم اهل جنگ بود، «عِصَابَةٌ»! نگفته حواریون، «عِصَابَةٌ» یعنی لشکر، جنگجو، سپاهی.

«وَ عِصَابَةٌ تَكُونُ مَعَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ» عیسی بنده‌ خدا همیشه از دست حکام یهودی در حال گریز و فرار بود، به خاطر ارائه اهدافش کوچه به کوچه، بیابان به بیابان، خانه به خانه، دِه به دِه، شهر به شهر در حال حرکت بود که به دست حاکم نیفتد، جهادش کجا بود؟ خودش بود و دوازده نفر که با اینها همراهی می‌کرد.

Read More

Podcast: Play in new window | Download

بخشی از پادکست:

غیبت به معنی فقدان و نبود است. هر چند کلمه غیبت در فرهنگ شیعه یک تعریف به مفهوم نبود امام زمان دارد، ولی مفهوم غیبت در موضع ما خیلی فراتر می باشد. برای ما مساله از امام، پیغمبر، کتاب آسمانی و خدا رد شده است، زیرا همه این ها امتحان خود را پس دادند و مشخص شد که نارس و در دستگیری از بشر ناتوان بودند. ما دانستیم که خدایی که به وسیله ادیان و مذاهب تعریف شده است، یک خدای ناکارآمد بود. در قرآن به طور علنی دیده می شود که خدا گفته “ادعونی استجب لکم”، بخوانید مرا که جواب می ‌دهم. یک عمری همه خواندند، به ویژه آنهایی که قرآن خوان بودند، قاری بودند، تجلی شریعت بودند، همه خواندند و هیچ استجبی نداشت و پاسخی نیامد.

Podcast: Play in new window | Download