بررسی آیات ۱۱۵ سوره مائده ، ۱۱۸ سوره مائده ، ۴۰ سوره مائده ، ۵۴ سوره اسرا و ۱۸ مائده

۱) «قَالَ الله اِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَاِنِّي اُعَذِّبُهُ عَذَاباً» می‌گوید: این دین را فرستادم هر کس جرأت دارد از این خط قرمز پایش را آن طرف‌تر بگذارد، عذابش می‌کنم آن هم چه عذابی! «اِنِّي مُنَزِّلُهَا» من نازل کردم کتاب و رسول را، «فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَاِنِّي اُعَذِّبُهُ» عذاب اینها که حجت اسلام برایشان تمام شده یا هنگام ورود به منطقهٔ آنها است که پرچم دارای آرم «بُعِثْتُ اَنْ اُقَاتِلَکُم» است یا اینکه بعداً هر کسی که احساس کرد اعتقادات توحیدی جوابگو نیست و خواست برود حکمش اعدام است(ارتداد) 📚سوره مائده آیه ۱۱۵

۲) «اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِبَادُكَ» عیسی مسیح گفت می‌خواهی اینها را عذاب کنی؟ بکن! اینها بردگان تو هستند، در دست تو گیر کردند، اختیاری ندارند شیطان را به جانشان انداختی آنها را کافر می‌کند، به آنها عقل دادی عدم تطابق آنها را دور می‌کند. 📚سوره مائده آیه ۱۱۸

۳) «يُعَذِّبُ مَنْ يَشاءُ» هر کس را که خواست تعذیب می‌کند. 📚سوره مائده آیه ۴۰

۴) «اِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ» باز میگوید اگر دلش خواست شما را عذاب می‌کند. یعنی در خدایی خدا معیاری نیست، دلش می‌خواهد له کند! 📚سوره اسرا آیه ۵۴

۵) «وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ اَبْنَاءُ الله وَ اَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ» مسیحی‌ها و یهودی‌ها گفتند ما بچه‌های خدا هستیم دوستش هم داریم و رفیقمان است، قبل از این هم که دین جدید بیاید در آن دین پابرجا بودیم. بعد قرآن می‌گوید که ای پیغمبر بگو «فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ» پس چطور عذاب شدید به گناهانتان؟ فکر می‌کنم این عذاب همان لشکرکشی پیامبر باشد که فراخور توان حمله شدگان نیست و نبوده، برای همین وقتی وارد می‌شدند به صورت یک انقلاب عمومی و کلی، دارایی مصادره می‌شود و مردان مدافع کشته می‌شوند و زنان هم به کلفتی گرفته می‌شوند، بچه‌ها را هم می‌آورند که از بچگی غلامی آنها را یاد بگیرند. 📚سوره مائده آیه ۱۸

مدت زمان:5:44

Podcast: Play in new window | Download

وقتی که اخلاق در سیطرهٔ الهی است چه نیازی به ارسال رسل و انزال کتب می‌باشد؟ – «وَ قَالَ عَبْدُ ابن ابْنُ بَرَّادٍ حَدَّثَنَا اَبُو اُسَامَةَ، حَدَّثَنَا هِشَامٌ، عَنْ اَبِيهِ، عَنْ عَبْدِ الله ابْنِ الزُّبَيْرِ، قَالَ أَمَرَ اللهُ نَبِيَّهُ صَلّى الله عَليه وَ سلّم اَنْ يَأْخُذَ الْعَفْوَ مِنْ اَخْلاَقِ النَّاسِ‏ اَوْ كَمَا قَالَ‏».

گفت: «أَمَرَ اللهُ نَبِيَّهُ اَنْ يَأْخُذَ الْعَفْوَ مِنْ اَخْلاَقِ النَّاسِ‏» خدا به پیغمبرش فرمود که از اخلاق مردم در برابر خود درگذرد. اخلاق چیست؟ خُلق و خوی بت‌پرستی. خب پس چه کارش داری؟ الان این کلام دارد این را می‌گوید: «خُلق و خوی ادیان گذشته»! اصلاً فلسفهٔ غزوات و جهاد پیغمبر با این سخن مغایرت دارد. خیلی حرف است ها!

این از آن مباحث کلیدی است؛ «أَمَرَ اللهُ نَبِيَّهُ اَنْ يَأْخُذَ الْعَفْوَ مِنْ اَخْلاَقِ النَّاسِ‏» آنها را رها کن و دست به احساس، اعصاب، اخلاق، افکار و اعمال مردم نزن. ولی خب متأسفانه دین دارای مغایرات است و هر چه گفته آن را نقض کرده است.
مدت زمان:3:31
منبع: کتاب صحیح بخاری جلد چهارم صفحه ۳۱۴ حدیث شماره ۴۶۴۴ سوره اعراف.

✍ عبدالله ابن بَرّاد از ابو اسامه از هشام از پدرش از عبدالله ابن زبیر

Podcast: Play in new window | Download

ناله‌های اجتماع مردگان
از پس شلّاق‌های هر زمان
می‌دهد عدل الهی را به باد
– پاشو جمع کن، پاشو! اصول دین چندتا است؟ پنج تا! اول توحید، دوم عدل. می‌خواهیم توحید را بشناسیم باید عدلی باشد. دروازه شناخت خداست! به عدل توحید را بشناسیم، یعنی خدا عادل است عدل را ببینیم و بعد به سمت خدا نزدیک شویم.
می‌دهد عدل الهی را به باد
تا کند هوشیار این جمع عباد
– تمام فشارها و آزارهایی که بر مردم وارد می‌شود، همه آنها نعمت است از این جهت، از این جهت که بشناسند آن کسی که به عنوان خدا جاسازی شده نه لیاقت سرپرستی مردم را دارد و نه اجازه دارد خودش را مسئول خطاب کند چون تاکنون سر سوزنی عمل به گفته‌های خودش نکرده، به اولیای خودش نرسیده، همه آنها را تک و تنها در بیابان دشمن گذاشت و به سراغ کار خودش رفت.
ما و این فریادهای دائمی
این خدای بی‌ رگِ نادیدنی
– می‌گوید رگ غیرتت تحریک نشد که یارو به ناموست این را گفت؟ بچه‌ات را له کرد؟ رگ نداری؟ سیب زمینی رگ دارد تو نداری؟ یا بعضی‌ها می‌گویند سیب زمینی رگ ندارد تو که داری. بعد حالا خدا در احادیث و روایات خودش را غیور معرفی می‌کند. این چه غیرتمندی است که در برابر این قاعده‌ای که خودش وضع کرده «النَّاس عِيالُ الله» همینطوری نگاه می‌کند و مردم در فقر، فلاکت، بیچارگی، نکبت، خفت و ذلت و زاری له می‌شوند و او هم دلش را خوش کرده به اینکه «وَ هُو اَقْرَبُ اِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»!

Podcast: Play in new window | Download

نعره‌های ملّت دربند توست

– جاهایی که انسان نعره می‌کشد یعنی صدای بلند، داد می‌زند؛ قبرستان است، محل ورود سیلاب است، بیمارستان است، خانه سالمندان است، تیمارستان و زندان است. نعره‌های ملّت دربند توست این ترانه در حصول خشم توست تهی‌دستم، تهی‌دستم، تهی‌دست امان از این‌ همه، آزار یکدست!

– می‌گوید این روغن خالص است؟ می‌گوید بله یکدست است. حالا عذاب هم دیگر چیزی از اسماءالحسنی باقی نگذاشته، یکدست خالص! از مملکت وجود، آمد چو صدایی در قالب سیل است و همه قتل و جنایی

– یک نفر آدم ربایی می‌کند، می‌گویند جنایت کردی، یک نفر آدمکشی می‌کند، می‌گویند جنایت کردی، یک نفر مال مردم را بالا می‌کشد، می‌گویند جنایت کردی، حالا خدا جنایت نمی‌کند؟ نه؟ اینکه چند ماه شیرهای آب آسمان را بست تا مزارع خشک شد حیوان‌ها مُردند و آدم‌ها مجبور شدند که از شهرشان به شهر دیگر کوچ کنند بعد که مدام ناله کردیم آب آب آب، بعد گفت شیر را تا ته باز کنید. حالا این وضعی است که دارید می‌بینید دیگر، حالا تازه می‌گویند اولش است. فقرست که غوغا کند و صبر نداند

– مدام می‌گوید صبر کن، چه چیزی را صبر کنیم؟ اگر راست می‌گویی یک دقیقه از آن بالا بیا پایین و ببین مردم چه می‌کشند! آی بیا نگاه کن چقدر از مقام صبر در مقام صابرین حدیث و روایت داریم که دروازه‌ای در بهشت است به نام باب‌الصّابرین، جمع کن بابا، مردم نابود شدند. فقرست که غوغا کند و صبر نداند زجری‌ست که زخم آورد و فصل ندارد – فصل یعنی فاصله، یعنی تمام بشو نیست، از آن وقتی که چشم باز کردی متوجه شدی که چه کسی هستی تماماً در گرفتاری و بیچارگی بودی.

Podcast: Play in new window | Download

(قسمت اول)امام صادق فرمود: اگر سوره حمد را هفتاد بار بر مُرده‌ای خواندی و روح به کالبدش برگشت و زنده شد جای هیچ شگفتی نیست «لَوْ قُرِأتِ الْحَمْدُ عَلَى مَيِّتٍ سَبْعِينَ مَرَّةً ثُمَّ رُدَّتْ فِيهِ الرُّوحُ مَا كَانَ ذَلِک عَجَباً». عیسی که مرده زنده می‌کرد حتماً حمد می‌خوانده دیگر؟ ها؟ امام صادق می‌فرماید که بُهت‌زده نشوی‌، غش نکنی، به غسّال می‌گوید وقتی داری غسل می‌دهی و در حین غسل هم حمد می‌خوانی مواظب باش هفتاد تا نشود ها شصت و نه تا بخوان، اگر هفتاد تا شد و این زنده شد تو می‌میری، سکته می‌کنی.
📚منابع تدریس: کتاب منابع فقه شیعه جلد ۱۹ صفحه ۲۳۴، کتاب اصول کافی جلد ۲ صفحه ۶۲۳ است.

(قسمت دوم) این بخش دوم از رسول الله است. می‌گوید: هفت بار حمد شفای هر دردی است. خیلی راحت است ها! خب مرض دارید می‌روید در داروخانه‌ها صف می‌کشید؟ دلتان درد می‌کند دنبال دکتر می‌روید؟ داروخانه به این خوبی و طبیب به این قشنگی، بابا مردم احمق هستند. رسول خدا می‌گوید «هفت بار حمد شفای هر دردی است و کسی که صد بار آن را بر شخصی بخواند و مرده باشد خداوند جان او را به کالبدش بازمی‌گرداند»، خیلی هم راحت است و یک خط بیشتر نیست. می‌بینی چه لقمه‌های بزرگ و گلوگیری! همه خفه شدند یعنی کلّ متشرعین خفه شدند یعنی حرفی ندارند بزنند، «اسناد» معتبر است و «کتاب‌ها» رسانه‌های تحقیقی اسلام!

📚منابع تدریس: کتاب منابع فقه شیعه جلد ۱۹ صفحه ۲۳۴، کتاب المکارم صفحه ۳۶۳ است.
مدت زمان:6:13

Podcast: Play in new window | Download

ابراهیم ابن سعد می‌گوید: «قُلْتُ لِلصَّادِقِ تَقْدِرُ اَنْ تُمْسِكَ الشَّمْسَ بِيَدِكَ؟» گفت به امام صادق گفتم که آیا می‌توانی خورشید را با دست خودت نگه داری؟ حالا یک عده به اینها می‌گویند غُلات یعنی آنهایی که زیاده‌روی کردند ولی گاهی خود رجال ظهوری می‌گفتند دیگر، از امیرالمومنین هست که می‌گوید «من زنده می‌کنم می‌میرانم، روزی می‌دهم و قطع می‌کنم». می‌گوید به امام صادق گفتم آیا شما صاحب معجزه هستی، شما تافتهٔ جدا بافته‌ای، شما خلیفهٔ خدا هستی؟ پس یک چیزی نشان بده یک چیز مهم و بزرگ نه اینکه مثلاً یک نخ را بیندازی تبدیل به مار بشود، خورشید را با دست خودت نگه دار که حرکت نکند. دقت کنید طرف چالش بزرگی ایجاد کرده است؛ «تَقْدِرُ اَنْ تُمْسِكَ الشَّمْسَ بِيَدِكَ؟» نمی‌گوید به اراده‌ات، نمی‌گوید به نگاهت، می‌گوید با دست، یعنی امام صادق باید آنقدر یا بزرگ بشود دراز بشود تا دستش به خورشید برسد یا اینکه پرواز کند، یکی از این دوتا! که خورشید را نگه دارد چون نگه داشتن خورشید در طبیعت تبعات دارد. «فَقَالَ: لَوْ شِئْتُ لَحَجَبْتُهَا عَنْكَ» امام صادق فرمود اگر بخواهم آن را از تو می‌پوشانم، یعنی کورَش می‌کنم، این خیلی مهمتر است؛ «خورشید را خاموش کرد». «فَقُلْتُ: اِفْعَلْ» ابراهیم ابن سعد گفت انجام بده! «قَالَ: فَرَأَيْتُهُ قَدَ جَرَّهَا كَمَا تُجَرُّ الدَّابَّةُ بِعِنَانِهَا، وَاسْوَدَّتْ وَ اِنْكَسَفَتْ وَ ذَلِكَ بِعَيْنِ اَهْلِ الْمَدِينَةِ كُلِّهِمْ حَتَّى رَدَّهَا» می‌گوید که دیدم آن حضرت همانطوری که انسان افسار مرکبش را می‌گیرد می‌کشد همینطوری خورشید را کشان کشان کشاند، بعد هم فوتش کرد خورشید خاموش شد. تاریخ که دست‌بردار نیست، همه جا میز محاکمه را پهن می‌کند. تاریخ می‌گوید که «سَلَّمْنَا» بله امام صادق این کار را کرد، بقول چه کسی؟ بقول ابراهیم ابن سعد. ابراهیم ابن سعد کیست؟ یکی از حواریون است. خیلی خب، ولی اینجا که می‌گوید همهٔ اهل مدینه شاهد بودند مهم است «وَ ذَلِكَ بِعَيْنِ اَهْلِ الْمَدِينَةِ كُلِّهِمْ حَتَّى رَدَّهَا». خب، ائمه در مدینه دشمن ندارند؟ بله دارند، هم مهاجر و هم انصار، اگر دشمن اهل بیت نبودند خب بعد از شهادت نبوی به علی رأی می‌دادند، آنها چطور دیدند و ایمان نیاوردند؟ اینها مسئله است ها! بزرگان از اصحاب نبوی که با امیرالمؤمنین بیعت نکردند یا بیعت کردند و شکستند و جنگیدند، بچه‌های آنها آنجا زندگی می‌کردند، دیدند و ایمان نیاوردند؟! آخر چنین چیزی می‌شود؟
مدت زمان:6:49
منبع:کتاب صحیفة الابرار جلد نهم صفحه ۲۲۵ حدیث ۵۸، کتاب مدینة المعاجز اثر سید توبلی جلد ۵ صفحه ۲۱۵- ۲۱۶ حدیث ۱۵۷۷، کتاب دلائل الامامة اثر طبری صفحه ۲۴۹ حدیث ۱۶۹‌ 

این صدای ملّت دربند توست میهنش خشک و عطش از آنِ توست بار دیگر در خشکسالی آبروی دین رفت؛ در کرونا یک قسمت و در خشکسالی هم یک قسمت! یکی از معجزات اسلام که همیشه زبان متشرعین در حقانیّت این دین بلند و دراز بوده نماز استسقاء بوده؛ نماز باران! یعنی یک نفر در مناطق نفرین شده بدون آب ایران پیدا نمی‌شود نماز باران بخواند؟ این صدای العطش، از مردم است ناله‌های میهنِ دردآور است —————————— هی تو می‌گویی خدایت رازق است آقای متشرع! بچه بیاور خدا نانش را می‌دهد، ازدواج کن خدا پولش را می‌دهد، می‌دانی از آن ازدواج کرده‌ها‌ چقدرشان باقی ماندند؟ همه برای طلاق رفتند، فقط بخاطر اینکه مشکل مالی دارند، فقط! چه کسی در این قضیه مسئول و متهم و مجرم است؟ خداست، خودش دارد می‌گوید من شما را گدا، بدبخت و تهیدست آفریدم «یَا اَیُّهَا النَّاس اَنتُمُ الفُقَراءُ اِلَی الله». هی تو می‌گویی، خدایت رازق است رزق او آمد پیاپی بر غمت

Podcast: Play in new window | Download

«أَلَا وَ اِنَّ رَبِّي أَمَرَنِي» بدانید که ربّ من امر کرد «اَنْ اُقَاتِلَ النَّاسَ». می‌گوید «بُعِثْتُ اَنْ اُقَاتِلَکم»، اینجا اسم ربّ را آورده. این «رب» کیست؟ دقت کنید! ربّ آن است که آدمی را پرورش می‌دهد؛ ابتدائاً در مغز، عقل، فکر، ذهن، حافظه و سپس در اعضای بدن تسرّی می‌دهد، یعنی بالقوه، بالفعل. حالا این ربّ کیست که پیغمبر را امر کرد؟ درس چند روز قبل را یادت هست که پیغمبر گفت جن به من امر می‌کند، جبرائیل هم امر می‌کند، یادت هست؟ درست است؟ حالا ما از کجا جدا کنیم که «اَنْ اُقَاتِلَ النَّاسَ، مردم را بکش»، حرف جن است یا جبرائیل است؟ از کجا بدانیم؟ حالا یک بحث هم اینکه از کجا بدانیم جبرائیل امین است، روح‌الامین است، روح‌القدس است (چندتا اسم دارد) یا دحیة ابن خلیفه کلبی است، از کجا بدانیم؟ مگر عالم؛ عالم تشکیک و تردید نیست؟ عالم، احتمالات نیست؟ عالم، نسبیّت نیست؟ خب یک ربّی آمده به پیغمبر گفته مردم را بکش «أَلَا وَ اِنَّ رَبِّي أَمَرَنِي اَنْ اُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَقُولُوا لَا اِلَهَ اِلَّا الله». وقتی گفتند «لا اله الا الله» آنها را نکش. برای یک کلمه آدم بکشی؟ ای وای! دلم برای مظلومیّت رسول‌ الله می‌سوزد که چطوری الهامات، او را در چه میادین خطرناکی قرار داده است که نفْس بشر هرگز او را نمی‌بخشد، بخاطر یک کلمه بگو «لا اله الا الله» تا تو را نکشم. نمی‌گویی؟ یالّا سرت را جدا می‌کنم. یعنی بشر اینقدر بدبخت است، انسان اینقدر بی‌ ارزش است، آدمی اینقدر تنزّل مقام کرده است. خب، حالا جلوتر برویم، «فَاِذَا قَالُوهَا اعَتصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَ اَمْوَالَهُمْ». اصلاً این عنوان خیلی خجالت‌آور است در عین اینکه تمام وجودم به پیغمبر احترام می‌کند، می‌گوید اگر گفتید «لا اله الا الله» من دیگر با شما کاری ندارم، اعتصام پیدا می‌کنید و خون شما را نمی‌ریزم. آیا این حرف درخور یک پیغمبر است یا درخور یک شاه است؟ یک پادشاه، یک سیاستمدار، یک حاکم، یک خلیفه، یک امیر، یک امپراتور و یک رئیس، این حرف را می‌زند که اگر این را گفتی من دیگر تو را نمی‌کُشم! «اعَتصَمُوا مِنِّي دِمَاءَهُمْ وَ اَمْوَالَهُمْ» یعنی کار پیغمبر شده قصّابی! می‌گویی «لا اله الا الله» یا تو را بکُشم؟ قصاب به گوسفند چه می‌گوید؟ زبان حال قصّاب این است که من باید تو را بکُشم چون تو غذای مردم هستی! حالا اینجا دقت کن! می‌گوید من تو را می‌کُشم و اگر گفتی «لا اله الا الله» من دست از سرت برمی‌دارم و اگر نگفتی، عصمت نسبت به من نداری یعنی هر لحظه به سر وقتت یورش می‌آورم. چند روز قبل بحث داشتیم یادت هست؟ گفت: «یا رسول الله نیمه شب که حمله می‌کنیم همه در خواب هستند، بچه‌ها را می‌کُشیم، زنان را اسیر می‌کنیم و مردانِ در خواب را از دم شمشیر می‌گذرانیم، آیا صلاح هست»؟ پیغمبر فرمود: بله صلاح هست! «تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل» این بحث‌ها خیلی حساس و خطرناک است. یادتان باشد حرمت ائمه و پیامبر حفظ بشود چون ما با اینها کاری نداریم، اینها را مظلومین تاریخ می‌دانیم بلکه ما با آن بالاتر از اینها کار داریم.
مدت زمان:7:05
منبع:کتاب مدینة البلاغة جلد ۱ صفحه ۲۶۲. کتاب بحارالانوار جلد ٣٧ صفحه ١١٣، کتاب کنزالعمال جلد ١ صفحه ٨٧ و ۸۸، کتاب العامة و الخاصة بطرق عدیدة (الأنصاري)، کتاب عوالی اللآلی جلد ۱ صفحه ۲۳۸، کتاب مسند احمد جلد ۱ صفحه ۱۱، کتاب صحیح البخاری جلد ۱ صفحه ۱۱، کتاب صحیح مسلم جلد ۱ صفحه ۳۹،‌ از رسول.

Podcast: Play in new window | Download

منهال ابن عمرو روایت می‌کند، می‌گوید: «وَاللهِ» قسم می‌خورد «اَنَا رَأَيْتُ الْحُسَيْنِ حِينَ حُمِلَ وَ اَنَا بِدِمَشْقَ وَ بَيْنَ يَدَيْهِ رَجُلٌ يَقْرَأُ الْكَهْفَ حَتَّى بَلَغَ قَوْلَهُ {اَمْ حَسِبْتَ اَنَّ اَصْحٰابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كٰانُوا مِنْ آيٰاتِنٰا عَجَباً} فَاَنْطَقَ الله الرَّأْسَ بِلِسَانٍ [فَصِیْح (خ)] ذَرِبٍ ذَلِقٍ وَ قَالَ اَعْجَبُ مِنْ اَصْحَابِ الْكَهْفِ قَتْلِي وَ حَمْلِي». این شخص که از اصحاب است تعریف می‌کند، می‌گوید که به خدا قسم هنگامی که امام حسین را به دمشق می‌بردند (منظور سر بریده‌ا‌ش را) دیدم که جلوی آن سر جلوی آن نیزه‌ای که سر روی آن بود شخصی سوره کهف را می‌خواند، وقتی به این آیه که رسید سر بریده امام حسین گفت به یقین اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفت ما بوده‌اند «اَعْجَبُ مِنْ اَصْحَابِ الْكَهْفِ قَتْلِي وَ حَمْلِي». این اصحاب کهف را که می‌شناسید، از دست حاکمیّت جور به بیرون از شهر و به داخل غار هجرت کردند، قرآن می‌گوید اینها آنجا زندگی کردند و بعد قبض روح شدند و دوباره به دنیا آمدند. امام حسین می‌گوید «کار ما عجیب‌تر است»، نیست که آن آیه آخرش می‌گوید «كٰانُوا مِنْ آيٰاتِنٰا عَجَباً»، امام حسین می‌گوید داستان ما «اَعْجَبُ مِنْ اَصْحَابِ الْكَهْفِ قَتْلِي وَ حَمْلِي»، جریان ابی‌عبدالله از سرگذشت اصحاب کهف عجیب‌تر است. چرا عجیب‌تر است؟ بخاطر اینکه آنها از دست قدرتی فرار کردند که با آنها در منازعه اعتقادی بود ولی ابی‌عبدالله به دست کسانی کشته شد که در اعتقادات با حسین مترادف بودند موازی بودند یعنی حسین که اهل کعبه (اهل قبله) بود آنها هم بودند، به ظاهر حسین قرآن را قبول داشت آنها هم قبول داشتند، حسین نماز می‌خواند آنها هم می‌خواندند، به ظاهر حسین معتقد به الله بود آنها هم بودند، حسین معتقد به رسالت نبوی جدش بود آنها هم بودند، برای همین می‌گوید از جریان آنها عجیب‌تر است، اگر قرار بود به قرآن پاورقی بخورد باید این کلام ابی‌عبدالله آنجا ثبت می‌شد که این آیات قرآن همه‌اش به وسیله ثبت‌های لحظه به لحظه تاریخ، تحشیه و تفسیر می‌خورد.
مدت زمان:4:48
منبع:کتاب صحیفة الابرار جلد ۸ صفحه ۲۰۴، کتاب الخرائج و الجرائح جلد ۲ صفحه ۵۷۷ حدیث ۱ اثر راوندی، کتاب بحارالانوار جلد ۴۵ صفحه ۱۸۸ حدیث ۳۲ است.

– سوره کهف (۱۸) آیه ۹. 

Podcast: Play in new window | Download