📎 از مجموعه تحریم سخن

میهن که به وادی شکست است
در آتش فقر و هم‌، خسار است

از این وطنِ هزار پاره
نامد به جز این طنین زاره

از عسر و حرج سینهٔ ما لاله دمیده
با گفتن اذکار نگر ترس دمیده

ای خدای ظلم و ظالم پروری
ای که مرجع گشته‌ای، غم پروری

صدای الله در زمین آید
همو که گرز جحیم، پر غمین آید

ملت نگاهت می‌کُند
خجلت نوایت می‌کُند

فقر ز این رحمت تو ببارد

➖ همه چیز برعکس است، «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» یعنی به نام خداوند صاحب فقر، فلاکت، فضاهت، نکبت، خفّت و خواری!

درد ز این موهبتت ببارد

از کرامات خدایت آمده
لِه شدن در این جحیمش آمده

➖ می‌خواهی بدانی خدا چقدر رئوف است، عفوّ است، لطیف است، نگاه به حال و روز خودت و انبوه مستضعفین جامعه بکن.

Podcast: Play in new window | Download

📎 از مجموعه تحریم سخن

نان و آب مردم ما خاک شد
اختیار و انتخابش زار شد

داد و قال است ز این‌ ملت بیچارهٔ ما
آفت جان شده این مذهب ما

ای که شافی بوده‌ای، رحم‌اَت کجا؟
بر فقیران صاحبی، نانت کجا؟

ای ضعیفان را بگفتی حافظم
خود بکُشتی جمله را من شاهدم

➖ «من» یعنی تاریخ! به نصّ آیات مختلف گفت «من شما را حفظ می‌کنم» اما خودش اسباب و ابزار قتل را فراهم کرد.

این عزاداران خشم بی دلیل
خلقِ الله است چون آمد علیل

➖ امروز بر همه مشخص شد که این الله یک موجود علیل و ناتوان است که از زور ناتوانی‌اش زورش را به رعیّت بدبخت می‌رساند.

اینک این آدم نگر نیزاری است
از بد ايام، او پر زاری است

عزت این ملت بیچاره را
بُرده‌ای در قبر و یک آواره را

داستان این خدایم را نگر رسوایی است
داد و قالم بر هوا، اشکم به رخ یلدایی است

خفه‌ام کرده خدا زين نیِ نیزار عزا
شب تارم شده روزم، وعده‌هایش چو ادا

➖ تمام ادا و اطوار دینی بود،

ای هوار از ظلم این اعدل نما

➖ ببین نمایش عدل است!

می‌کِشد هر دم مرا بر نیزه‌ای قاتل نما

➖ عدلش وسیلهٔ قتل مردم را فراهم کرده، به هر وسیله‌ای؛ یا ناامنی است یا فقر است یا بیماری است.

این ستم‌ها از سويت آيد مدام

➖ خدا چه کارنامهٔ درخشانی دارد.

بندگان را می‌زنی بی جُرم و ناید این صدام

Podcast: Play in new window | Download

📎 از مجموعه تحریم سخن

بنگر این الله را زورش به خلقش می‌رسد
تا نماید او خدایی، مردمش دق می‌رسد

➖ این همه سفارش عدل، انصاف، مساوات، برابری، رفاقت و حقانیّت شده از منبعی که خودش در درجه اول باید نمایانگر این باشد!

کار این ملت، خراب از این خداست

➖ بقول قدیمی‌ها همهٔ آتش‌ها از گور این خدا درمی‌آید.

بهر آزارش قضایی از وراست

خون‌ریز شده خدای ادیان
مرگ آمده از سوی چنین خان

به ویرانه تبدیل شد خانه‌ام
ز یُمن وجود بلایای این صانعم

افسوس که دین ما به زجر آمده است
شلاق به جبرش همه درد آمده است
➖ پدران و مادران ما یادشان رفته بود که ورودی آبا و اجدادشان به «بُعِثْتُ اَنْ اُقَاتِلَکُم» بوده است.

جهنم داده‌ای الله، ما را
خرابی کرده‌ای بیتُ العُلیٰ را

زندگی شد مرگ و ذکرم چون ممات

➖ همه جا بوی مرگ و نیستی می‌آید؛ جیب‌های خالی، سفره‌های خالی، دل‌های خالی از امید و نوید و توکل.

عاقبت در دین همین آمد بیات

➖ نان دین بیات شده

Podcast: Play in new window | Download

📎 از مجموعه تحریم سخن

حال و هوای ایران گشته خراب و ویران
ملت خوش ندیده گشته نگر چو حیران

ناله‌های بچه‌های این زمان
هست غالب بر هیاهوی مکان

جمله مردان و زنانِ مضطرند
کودکان بی پناه مغرمند

این مردم ما میل به الله ندارند
از بس که دروغ آمده و رنگ ندارند

این چه وضعی‌ست که بر روی بشر آوردی؟
خفه خون کردی و هشدار جرس آوردی

ای وای که دین سایهٔ الطاف ندارد
بر آدم بیچاره دگر ناز ندارد

آیا تو در این مُلک خدایی داری؟
بر بشر حاکمی و دعوی فارج داری؟

شیوه‌های این خدا ایذایی است
می‌کند خلق و دگر کشتاری است

Podcast: Play in new window | Download

یکی از آیات معروف قرآن، آیةالکرسی است. در مدح و منقبت این سه آیه که در سوره بقره است بیانات زیادی در اخبار، احادیث و روایات هست. آیه دوم آن با «لَا اِکرَاهَ فِی الدِّینِ» شروع می‌شود. «لَا اِکرَاهَ فِی الدِّینِ» همه جا معروف است. اکراه در دین نیست، در پذیرش دین زور نیست! این از آن عدم تطابق‌هایی است که بقول عوام کلّه آدم سوت می‌کشد. کجای دین اکراه و اجبار ندارد؟ آقای متشرعه شما یک جای آن را بگویید و نشان بدهید. بله یک کارهایی هست مستحب است؛ مستحب، مستحبات یعنی اینکه واجب نیست اگر انجام ندادی کتک ندارد. آن مستحبات هم می‌رود در واحد چیزهای معمولی و پیش پا افتاده که مستحب است مثلاً کفش زرد رنگ باشد، مستحب است، ورود به مستراح با پای چپ باشد، مستحب است، روز پنجشنبه ناخن دست سمت راست را بگیری و روز جمعه ناخن دست چپ را بگیری و از این چیزها، اینها اجبار نیست، این کارها هم که خب چیزی نیست. این «لَا اِکرَاهَ فِی الدِّینِ» یعنی آزادی در اندیشه، ترجمه فارسی «لَا اِکرَاهَ فِی الدِّینِ» این است؛ استقلال در اعتقاد. این کجا هست؟ در واجبات ها، در اصلش است، در اصل دین، در فرع دین. اصل دین که ورود است که یا وارد می‌شوی یا کشته می‌شوی، این نصّ صریح کلام نبوی است «بُعِثْتُ اَنْ اُقَاتِلَکُم» مبعوث شدم که شما را بکشم مگر اینکه بگویید: «لَا اِلَه اِلَّا الله»! از آن اولش زور است، بابا من نمی‌خواهم بگویم «لَا اِلَه اِلَّا الله»، من می‌خواهم بگویم لا اله الا بُت، لا اله الا آن خدایی که عیسی گفت، لا اله الا الله آن خدایی که موسی گفت، لا اله الا آن خدایی که زرتشت گفت. از همان «بای» بسم الله بقول علما، پس گردنی است، لگد پراکنی است، مشت است و آش کشک خاله است، بخاطر اینکه زور می‌رسد زور می‌گوید! Read More

Podcast: Play in new window | Download