شروع شراب خواری من ز آن ازل بوده
آن جهنّم را که گفتی، عارضم
اسفل آمد در حیاتم؛ خائفم
سافلِ من، فقر و هم بیماری است
چون درَک آید، بسانم گوری است
بگو به من که کجا رفته حُسنایت
به دل نگر، نیامد آن جودت
در فراق وعده‌ات مجنون شدم
عقل و علمم را وِداعی دیگر است
نام و یادت در حصار یارب است
یا رب از این بارِ بنهاده به دوش
خسته گردیدم، نیامد آنچه هوش
ای سَرور امکان به کجایی؟
ای ماه‌تر از ماه، چه جایی؟
خورشید که شمع است برایت
ناید چو به من، نور هدایت
هر کسی را در فرازی، منزل است
جنبشی در خِلقتش در بازی است
شهر مشهور است این دل در کُنش
شهره در آفاق آید واکنش
روی ما بر در چنان میخ آمده
کز فراغت می‌خرد درد آمده
Podcast: Play in new window | Download