صدا

دیدی که چه آمد به سر ملت ایران

خفتگانیم به این عصر خراب
مردگانیم به این دورِ کباب

دیدی که چه آمد به سر ملت ایران
وافر شده سوءاش به سر آمد همه صبرش به عیان

گر که گدا کرده‌ای ملت ایران
پس تو نگو من کریم، لطف فراوان

این زن ز خدا ظلم بدیده

➖وقتی است که توجه کنیم به فشاری که ادیان و مذاهب به جامعه نسوان وارد کردند، هزاران سال است که این موجود را نادیده گرفتند در حالی که نیمی از اهل زمین را تشکیل می‌دهند.

این زن ز خدا ظلم بدیده
از شوم قضای حرجی، صاعقه دیده

یکی بیاد به داد ملت برسه
فغان و زاری ببینه، عذاب الله چه کنه

اعصاب همه بر باد رفته
که عمرِ بی‌ ثمر از جان برفته

صد سال نه باشد به چنین حال
چون رزق بشر شد همه بی‌ حال

➖شب چله را به هم تبریک می‌گویند، آن کسی که «دارد» تبریک می‌گوید حالش خوش است، تو که «نداری» برای چه تبریک می‌گویی؟ تو که همه عمرت شب یلداست یعنی طولانی‌ترین شب است، تو برای چه تبریک می‌گویی؟ شب یلدایی که زخم زده به بدن نیازمندان. مسئولین اصناف گفتند که هم میوه، هم خشکبار و هم شیرینی، پنجاه درصد افت مشتری داشته! پنجاه درصد می‌دانی یعنی چه؟ یعنی پنجاه درصد این مردم فقط دنبال نان خالی هستند!

چون شب چله آمده لِهستان
منتظر چه گشته‌ای جهنمت فراوان

شرمندهٔ این زن و عیالم
دستم تهی از مال و منالم

➖همه اینها توبیخ آن کسی است که ادعا می‌کند رازق بشر است. رازق است دیگر، به آنها سنگ می‌دهد! به جای روزی یعنی گوشت و مرغ و میوه و سلامتی و نان و آب و هوای سالم، به جای اینها به آنها موشک می‌دهد، بمب به آنها می‌دهد، اگر خیلی هم حرف بزنی هسته‌ای می‌دهد.

شب چله که طولانی شده خشم خدایان
ز افراطی که آمد بر بشر از ظلم اعیان

هی زند این سرنوشت، آدم بدبخت
با مرض و فقر و غم، خلق پر از لَخت

اوتیسم شده عذاب مردم
قربانی سوء آن قضا، خورده از این خُم

➖چقدر اوتیسم؛ بیماری کودکان، که کم کم با همان بزرگ می‌شوند، که خود بیمار را و خانواده‌اش را گرفتار کرده است. بعضی از عریضه‌ها هست که خانواده‌هایشان به مرز خودکشی رسیدند. آن وقت مدام می‌گویند بچه بیاور! تو بچه بیاور تیراژ ما بالا برود، بقیه‌اش هم با خودت، دارو می‌خواهی نیست، کمک می‌خواهی نیست.

حورالعین مگر میوه است که چیده شود؟

چقدر نازنین هستند، نکند اینها را کنار بگذارید، حتی قرآن به درد ما می‌خورد برای افشاگری دین، کلام رسول الله و کلام ائمه را باید بوسید و روی سر گذاشت، به خاطر اینکه اینها بودند ما را از خواب بیدار کردند، اگر ما از طریق اینها حرکت نکنیم کجا می‌توانیم بفهمیم که این دین ناکارآمد و ناقص است؟ البته کسی که دین را قبول ندارد باید بحث عقلانی با او بکنی که آن هم خیلی واضح است، از تاریخ برایش بگو، از زندگی انسان‌ها برایش بگو، از مشکلات بشر بگو، همهٔ اینها استدلالات جبر مطلق است.

«عَنْ اَبِي عَبْدِ الله قَالَ: اِنَّ فِي اَلْجَنَّةِ نَهَراً حَافَتَاهُ حُورٌ نَابِتَاتٌ فَاِذَا مَرَّ اَلْمُؤْمِنُ بِاِحْدَاهُنَّ فَاَعْجَبَتْهُ اِقْتَلَعَهَا فَاَنْبَتَ الله مَكَانَهَا» امام صادق فرمود: در بهشت نهری است که در دو قسمت آن ز روئیده می‌شود، (حورالعین مثل قارچ است می‌زند بالا) و هر گاه مؤمن از یکی از آنها عبور کند و آن را بپسندد او را می‌چیند.

تو را به خدا انشائات دینی را ببین! حورالعین که ظاهراً به یک قیافه انسان است دیگر، بهشتی‌ها که با نور آمیزش نمی‌کنند، با انسانی که خلقت اولیه‌اش نور بوده به نام حورالعین آمیزش می‌کند، طبق اسناد دینی. از خاک بیرون می‌زند و بعد هم مؤمن رد می‌شود آن که خیلی خوشگل‌تر است را سوا می‌کند و می‌چیند.

«و هرگاه مومن از یکی از آنها عبور کند و آن را بپسندد او را می‌چیند و در آن هنگام خداوند به جای آن یکی دیگر را می‌رویاند». عجب قصه‌ای، عجب داستانی است! خیلی بدبخت هستیم که اسیر چنین دینی هستیم، خیلی بیچاره هستیم!

مدت زمان: 4:14
منبع:کتاب کافی از کلینی جلد ۸ صفحه ۲۳١، کتاب تفسیر القمی از قمی جلد ۲ صفحه ۸۲، کتاب مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول جلد ۲۶ صفحه ۱۶٧، کتاب بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار جلد ۸ صفحه ۱۶۲، از امام صادق

 

هر روز درین خاک بساط است

از تو فراری شدم، کشتهٔ زاری شدم
غلت‌زنان گشته‌ام، از غضبت خسته‌ام

➖«از تو فراری شدم»؛ این رجم الله است به وسیله گرفتاران.

هر روز درین خاک بساط است
از غلغلهٔ جنگ نگر صوت عذاب است

➖در جنگ چقدر اموال از بین می‌رود! چقدر خرج شده؟ آدم اخبار را که می‌شنود متأثر می‌شود، می‌گوید این همه امکانات نظامی در سوریه در بمباران همسایه‌اش نابود شده، خب پای اینها پول رفته، جت‌های جنگنده، هلیکوپترها، ابزار نظامی! چقدر پول پای اینها رفته؟ چقدر از حلقوم مردم سوریه رفته در امکانات جنگی و حالا هم بمباران می‌شود تمام می‌شود! اینها بازی‌های خداست‌! یک وقت خیال نکنی تقصیر کسی است، نه، هیچ! همه حکومت‌ها دستمایه و دست‌پرورده خدا هستند، می‌آوردشان می‌گوید چه کار کنید و چه کار نکنید و بعد هم آنها را می‌برد.

اختلافات همه بی‌ پایه است
ناامیدی‌ها بسان یک شر است

انقلابی که در این اطراف است
هجمهٔ تند خدا در راه است

➖طوفانی که در سوریه شده به همه جا می‌آید.

➖یک خوابی دیده برای خاورمیانه! حالا هرچه می‌توانی بگو «اَعُوذُ بِکَ مِنْک»، ما این وسط چه گناهی کردیم که دستاویز ابرقدرت‌ها و قدرت‌ها شدیم؟

در روایت آمده این گونه ره
چون که ترک آمد به جنگ شام، در مدت به مَه

➖این یک روایت است که می‌گوید وقتی امام زمان می‌آید که ترک‌ها به شامیان (یعنی سوریه) حمله کنند. حالا ببینیم امام دوازدهم فردا ظهور می‌کند!
➖یک ماه فرصت هست که دین امتحانش را پس بدهد برای ظهورش.

پس بدان وقت ظهور آمد میان
طول غیبت شد تمام اندر عیان

➖حالا این شما و این ظهور دینی!

آسمان و زمین در التهاب است
اين بشرت ملعبه گشته در اضطرار است

منهدم می‌کنی، دار و ندارم
در تماس توام، جایی ندارم

➖حاکم را می‌آورد و محکومین تحت تصرف را له می‌کند، بعد حاکم را می‌برد. از این مردم چه دردی دوا شد؟ مردمی که تاراج شدند حالا تو حاکم را برداشتی بردی، او می‌رود ادامه عشق و حالش را می‌کند، آن همه ذخایر در کشورش بوده به آنجا می‌برد، به او که بد نمی‌گذرد، آنهایی که کشته شدند چه؟ شکنجه شدند چه؟ نابود شدند چه؟ تو باید جواب بدهی، تو آوردی؛ «تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ (۲۶ آل عمران)»، تو بردی؛ «تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ».

شریعتمدارانی که رو در روی امام مهدی قرار می‌گیرند.

تمام اسناد و مدارک شیعه است، وقتی که با یک متشرع بحث می‌کنی نگو بروجردی می‌گوید! بروجردی کیست؟ بگو که ائمه فرمودند، این اسناد و مدارک است.

«هنگامی که قائم از کربلا به سمت نجف اشرف خارج می‌شود و مردم در اطراف او هستند، بین کربلا و نجف شانزده هزار فقیه را می‌کُشد». متوجه می‌شوی؟ تو برای محاجه متوجه می‌شوی؟ آن شیعهٔ کله پوک می‌فهمد که چه می‌گوید؟

از رسول الله است به نقل از امام صادق: «هنگامی که قائم از کربلا به سمت نجف می‌رود و مردم در اطراف او هستند، بین کربلا و نجف شانزده هزار فقیه را می‌کُشد». این سند خیلی عظمت دارد. ببین کشور شیعه نشین؛ عراق، بین کربلا و نجف محل راهپیمایی اربعین، شانزده هزار فقیه را یعنی مجموعهٔ حوزهٔ علمیهٔ نجف را می‌کُشد.

دلم می‌خواهد بروم در خیابان داد بزنم این اسناد را بگویم، ولی چه فایده؟ شیعه جماعت خوابیده‌اند! خفته در اسناد و مدارکی که به کسی لطمه نمی‌خورد، به کسی اشاره نمی‌کند، آنها را جمع کردند.
اسناد را دقت کنید، که سه تا سند از معصومین است از کتب اهل سنّت نیست‌.

«بین کربلا و نجف شانزده هزار فقیه را می‌کُشد، پس منافقینی که اطرافش هستند می‌گویند او فرزند فاطمه نیست». خیلی جالب است، همان مارکی که به من و تو می‌زنند و می‌گویند اینها بی‌ دین هستند. می‌گویند که اصلاً او سید نیست، او فرزند پیغمبر نیست، او امام مهدی نیست، «می‌گویند که او از فرزندان فاطمه نیست اگر بود به آنها رحم می‌کرد»، اگر امام دوازدهم بود فقها را نمی‌کشت. حالا ببین فقها چه به سر دین آورده‌اند که امام مهدی وقتی می‌آید شانزده هزار فقیه را می‌کُشد. خیلی زیاد است، خیلی زیاد است!

این اسناد و مدارک لذت دارد و خفّت دارد برای شیعه‌ای که از این اسناد و مدارک بیزار است، مشمئز است. ای زنده باد امام باقر و امام صادق و امیرالمؤمنین که فرمودند: «اسناد و مدارک واقعی اسلام صعب مستصعب است، خشن است و مشمئز است».

«فاِذا خَرَجَ الْقائم مِنْ کَرْبَلاء وَ اَرادَ النَّجَفَ وَ النّاسَ حَولَهُ قَتَلَ بَیْنَ الکَربلاءِ وَ النَّجَفَ سِتَّةَ عَشَرَ اَلْفَ فَقیهٍ فَیَقُولُ الَّذینَ حَوْلَهُ مِنَ المُنافِقِینَ اِنَّهُ لِیْسَ مِنْ وُلْدِ فاطِمَة وَ اِلَّا لَرَحِمَهُم»، منافقین چه کسانی هستند؟ همین شیعیان. سند چیست؟ چرا تهمت می‌زنی؟ چرا اهانت می‌کنی؟ سند؟ امام صادق گفت، یادت هست؟ من این را ده بار تکرار کردم ولی هر بار تازگی دارد چون هر بار به یک سندی می‌زنیم. امام صادق فرمود «تنها پایتخت و پاتوق شیعیان ما کوفه است و آنها هم فقط شیعه واقعی بیست و پنج نفر وجود دارد»، الباقی آن کیش، الباقی آن دشمن اهل بیت است.

شما خیال می‌کنید قتلهٔ ابی عبدالله از شام آمدند؟ از طرف یزید آمدند؟ ابداً! اهالی کوفه بودند، شیعیان علی ابن ابیطالب بودند، همان‌هایی بودند که به ابی عبدالله نامه نوشتند که بیا شمشیرهای ما به سوی دمشق آماده است، تو بیا رهبری کن، بیا سرپرستی کن، بیا تولیت کن.

یک پرده برداری‌هایی از دین می‌شود که مو بر تن آدم عاقلی که از می غیبت ننوشیده راست می‌شود. آی بنازم قرآن را، این اکثریت مردم را چه می‌گوید؟ می‌گوید:
➖«لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا (۱۷۹ اعراف)» زنده‌اند راه می‌روند ولی قلب ندارند، قلبشان مرده.
➖«وَ لَهُمْ اَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا» چشم دارند ولی کور هستند.
➖«وَ لَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا» گوش دارند کر هستند.
➖«اُولَئِكَ كَالْاَنْعَامِ»، آخی جگرم خنک شد! این اکثریت قاطع  و مسلمین را می‌گوید، همین‌هایی که تا شما بحث می‌کنی از مباحث خود اهل بیت که در اوراق تاریخ پنهان شده، به تو می‌گویند کافر، بی‌ دین، اینها حیوان هستند، «بَلْ هُمْ اَضَلُّ» بلکه زنده باد حیوان، چون حیوان که تعهدی ندارد به دین، ولی اینها هستند که اسم دین را یدک می‌کشند.

چه می‌خواهی بگویی ای متشرع؟ چه داری بگویی؟ با این اخبار و احادیث و روایات پرچم اهل بیت بالاست، حالا تو برو به خاطر دنیای خودت در آن احادیث و روایات اکثریت سایه بگیر، شنا بکن، ولی کسانی هستند که نمی‌خواهند کلاه دین بر سرشان باشد و کلاه را پرت می‌کنند بیرون، آنها منتظرین مخلص هستند، آنها مستضعفین مضطرین مضطربین مغرومین و محرومین هستند، آنها شما هستید، آنها من هستم!

مدت زمان: 9:12
منبع:کتاب مجمع النورین صفحه ۳۴۵، کتاب بیان الائمه للوقائع الغریبه و الاسرار العجیبه صفحه ۱۶۸ جلد ۳، کتاب سبیل المومنین الی طریق المعصومین صفحه ۱۸۷

خلق را تقلیدشان بیچاره کرد

جنگ هفتاد و دو ملت، همه در نیرنگ است
از خدای الکی آمده ذلت، بشرش در رنج است

خدای این خاک چه‌ها می‌کند
فشارِ سخت است، به پا می‌کند

خاکستر جان ما نشان دادهٔ درد است
محکوم به خاکیم و همه رنج و عذاب است

اوضاع خلایق به خطر آمده و بس
تقطیر به خون آمده و محتضرم خس

خسارت دیدگان عصر شومیم
فجایع دیدگان درد و رنجیم

از همه کس ظلم و ستم دیده‌ایم
فاقد صبریم چه‌ها دیده‌ایم

گریه‌های ما همه دلواپسی‌ست
غمگساری در لوای بی‌ کسی‌ست

نسخه‌های این طبیبان، بی ثمین
درد و رنج این ضعیفان، پُر حزین

من از بیگانگان شلاق خوردم
و هم از این خدا تعذیب دیدم

➖خدایی که می‌گوید «اَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (١۶ ق)» من از رگ گردن به شما نزدیکترم. بله از رگ گردن نزدیک‌تری داری ما را خفه می‌کنی، «وَ اِذَا سَأَلَک عِبَادِی عَنِّی فَاِنِّی قَرِیبٌ اُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ (۱۸۶ بقره)» مردم گفتند خدا کجاست؟ بگو اینجا هستم بغل شما هستم، کمکتان می‌کنم، چه شده؟

تلفن را بردار با من صحبت کن، چه می‌خواهی عریضه بده. عجب! باز رسیدیم به حرف پدر؛ «مگر خدا مرده»؟ آن «مگر» را هم روی رودربایستی گفت، وگرنه پدر ما فهمید چه خبر است پشت پردهٔ ادیان!

خلق را تقلیدشان بیچاره کرد
عاقبت در این شریعت ذله کرد

زمانیکه فرمانروایان ستمگر و وزرای فاسق و قاضی‌های خیانتکار و فقهای دروغگو در رأس امور هستند.

 

از پیامبر روایت شده که در آخرالزمان، فرمانروایان ستمگر و وزرای فاسق و قاضی‌های خیانتکار و فقهای دروغگو در کار هستند، پس کسی که در زمان حکومت آنها باشد اصلاً نباید مأمور امور مالیاتی و مأمور در امور اداری و حکومتی و مأمور نظامی و انتظامی آنها باشد.

📚 کتاب الصحیح من سیرة النبی جلد ۲۵ صفحه ۲۰۴، کتاب معجم الصغیر جلد ۱ صفحه ۲۰۴، کتاب معجم الاوسط جلد ۴ صفحه ۲۷۷، کتاب معجم الکبیر جلد ۹ صفحه ۲۹۹، کتاب مجمع الزوائد جلد ۵ صفحه ۲۴۰، کتاب مستند ابی یعلی جلد ۲ صفحه ۳۶۲، کتاب صحیح ابن حبان جلد ۱۰ صفحه ۴۴۶، کتاب موارد الظمآن جلد ۵ صفحه ۱۲۷، کتاب العهود المحمدیه صفحه ۷۹۴، کتاب کنز العمال جلد ۶ صفحه ۷۷، کتاب سبل الهدی و الرشاد جلد ۱۰ صفحه ۱۳۸، کتاب تاریخ بغداد جلد ۱۲ صفحه ۶۳ است.

مدت زمان: 4:07

با حال خراب و جیب خالی چه کنم؟

یکی بود، یکی نبود، غیر بلا هیچی نبود
یه خدای قلدری، تو تقدیرات همه بود

خنده‌های این بشر، رسوایی‌ است
تار و پودش را نگر، بی‌ بانی‌ است

عصرِ پدر سوخته، کُشته بشر را ببین
نازکش ما شده، قاتل مظلوم و دین

شعله‌های این جهان، سوزاندنی‌ست
غصه‌هایش در پی آشفتگی‌ست

پول ندارد بشر، ساز کُند سفره‌اش
زور ندارد که کُند ناله‌اش

با حال خراب و جیب خالی چه کنم؟
با بخت بد و عیال چندان، چه کنم؟

سر ما بر لب دار است، خدایا چه کنم؟
سفره‌ها پُر ز عذاب است، خدایا چه کنم؟

طوفان جدال آمده از راه
این مردم بیچاره، مُعذّب شده در آه

صبح و شامم همه ویرانه شده
کشف هر جرم به جانم، همه بیگانه شده

این شکواییه همه است از دست خدای غیبت که ادیان و مذاهب آوردند روی سر مردم گذاشتند:

یکی بود، یکی نبود، زیر گنبد کبود، یه خدا نشسته بود
کار این خدا چه بود؟ فقر و هم مریضی بود

کجا شد لطف و کرم، همه‌اش قلابی بود
همه‌اش درد و غم و غصه می‌داد
همه وعده‌هاش ببین مسخره بود

ما از این اللهِ ادیان، جز ضرر کِی دیده‌ایم

 

به هر طرف که بنگری، آتش ظلم است به این آدمی
کی شود این خلق تو، راحتی یک دمی

تولیّتِ خدایی، سوءالقضا، به خَلقت
عاقبتِ دیانت، گمراهی و خباثت

بوی جنگ آمد مشام هموطن
اضطرار و اضطراب آید به تن

جدال آمد به ملت از فلاکت
ز دست این قضای بی‌ نزاکت

ریاست می‌کند الله بر ما
فضاحت داده این والی سر ما

➖ غیر از این است؟ تو وجدان داری ای متشرع!؟ جیب‌هایت پر از پول است، سفره‌ات پر از غذاست، رختخوابت نرم است، مشکلی نداری، همه چیزت آماده است، بعد دفاع می‌کنی از الله؟! پس ملت ایران چه بگویند  که خود مسئولین می‌گویند نصفی از این جمعیت هشتاد و پنج میلیونی در فقر سیاه به سر می‌برند. این «سیاه» را جدیداً اضافه کردند.

ما از این اللهِ ادیان، جز ضرر کِی دیده‌ایم
زندگی را مُردگی داد و عذابی دیده‌ایم

خدای جنگ و فقر و هم کسالت
بیفتاده به جان بخت برگشته، ز ملت

خالق ما کیست، در زیر لحاف
آمده وحی الهی در ضِعاف

هی بگفتا با توکل، رستگاری آیدت
تکیه‌گاهی آسمانی آیدت

لیک ما از این خدا بیگانه‌ایم
چون که در وعده و قولش، آفتیم

آیا منجی و مصلح، می‌تواند عذاب اکبر باشد؟

هزار و خُرده‌ای سال مردم منتظر هستند تا مصلح و منجی بیاید مستضعفین و مضطرین و مضطربین و محرومین و مغرمین را نوازش کند، پیامبر که با شمشیر، مردم را مسلمان کرد «رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» بود، قرآن می‌گوید «وَ مَا اَرسَلنَاکَ اِلَّا رَحمَةً للعَالَمیِن (انبیاء ۱۰۷)». آن وقت چطور فرزندش که این همه با آب و تاب، این همه احادیث و روایات و آیات در تأویلش آمده، «مهدی عذاب بزرگ خداست!»

🔶 چه بگویم؟ تو چه می‌خواهی بگویی؟ باهم آن مثال را بخوانیم:

خانه از پای بست ویران است
خواجه در فکر نقش ایوان است

وای بر ما که یک عمر مؤذن چه کسانی بودیم، مبلّغ چه کسانی بودیم! آن وقت می‌گویند چرا مواضعت را عوض کردی؟ آخر خاک بر سرت، حیف از خاک، وقتی سند اینطوری ما را از خواب بیدار می‌کند تو چه داری می‌گویی؟

آن وقت می‌گویند چرا چند تا بیماری داری؟ خب اینها را آدم می‌بیند، گذشته را می‌بیند، من مبلّغ این مسیر بودم، الان نوارهایی که مربوط به سی و پنج سال فریاد زدن من بود هنوز آن نوارهای کاست هست، آن وقت طرف که شیعهٔ بدبخت بیچاره است به من می‌گوید که من آن موقع مواضع تو را قبول داشتم، نه الان را! بله دیگر الان خیلی تلخ است، برای من تلخ است وای به حال برای او، برای من که عمرم را صرف کردم، سر هیچ و پوچ جوانی‌ام را دادم، الان تمام اعضا و جوارح من نابود است، بعد می‌گویند چرا معالجه نمی‌کنی؟ برای چه معالجه کنم؟ بقول امیرالمؤمنین من به استقبال مرگ می‌روم!

مدت زمان: ۹:۳۹
منبع: کتاب تأویل الایات صفحه ۴۳۷، کتاب بحارالانوار جلد ۵۱ صفحه ۶۹، کتاب اثبات الهداه جلد ۵ صفحه ۱۹۰، کتاب تفسیر برهان جلد ۴ صفحه ۴۰۰، کتاب تفسیر کنزالدقائق جلد ۱۰ صفحه ۳۰۳

 

مگه وجدان، مرده انسان رو

نردبان این جهان، بشکستنی‌ست
نقشه‌هایش جملگی خاکستری‌ست

خدای من رفته پشت ابر
خورشید و ماهش خفته سر به سر

مریض من له شده زیر پا
قرص کپسولش رفته تو هوا

مگه وجدان، مرده انسان رو
دم به دم چکش می‌زند تو رو

پرستوی عشق این دل من
ترک خانه شده، بُرده حال من

بارالها این وطن، از هر مصیبت دور کن
مردم بیچاره را از هر خطر، آزاد کن

میهنم را از عذابت دور کن
ملت بدبخت ما را از فشارت دور کن

هیهات که الفقر شده داد و هوارم
این سیل عظیم است، فلک داده قضایم

از بس که زدی بر سر این خلق زلازل
ته ماندهٔ مستضعفِ بیچاره شده لال