جنگ هفتاد و دو ملت، همه در نیرنگ است
از خدای الکی آمده ذلت، بشرش در رنج است

خدای این خاک چه‌ها می‌کند
فشارِ سخت است، به پا می‌کند

خاکستر جان ما نشان دادهٔ درد است
محکوم به خاکیم و همه رنج و عذاب است

اوضاع خلایق به خطر آمده و بس
تقطیر به خون آمده و محتضرم خس

خسارت دیدگان عصر شومیم
فجایع دیدگان درد و رنجیم

از همه کس ظلم و ستم دیده‌ایم
فاقد صبریم چه‌ها دیده‌ایم

گریه‌های ما همه دلواپسی‌ست
غمگساری در لوای بی‌ کسی‌ست

نسخه‌های این طبیبان، بی ثمین
درد و رنج این ضعیفان، پُر حزین

من از بیگانگان شلاق خوردم
و هم از این خدا تعذیب دیدم

➖خدایی که می‌گوید «اَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (١۶ ق)» من از رگ گردن به شما نزدیکترم. بله از رگ گردن نزدیک‌تری داری ما را خفه می‌کنی، «وَ اِذَا سَأَلَک عِبَادِی عَنِّی فَاِنِّی قَرِیبٌ اُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ (۱۸۶ بقره)» مردم گفتند خدا کجاست؟ بگو اینجا هستم بغل شما هستم، کمکتان می‌کنم، چه شده؟

تلفن را بردار با من صحبت کن، چه می‌خواهی عریضه بده. عجب! باز رسیدیم به حرف پدر؛ «مگر خدا مرده»؟ آن «مگر» را هم روی رودربایستی گفت، وگرنه پدر ما فهمید چه خبر است پشت پردهٔ ادیان!

خلق را تقلیدشان بیچاره کرد
عاقبت در این شریعت ذله کرد

Podcast: Play in new window | Download