برچسب: الله

حورالعین مگر میوه است که چیده شود؟

چقدر نازنین هستند، نکند اینها را کنار بگذارید، حتی قرآن به درد ما می‌خورد برای افشاگری دین، کلام رسول الله و کلام ائمه را باید بوسید و روی سر گذاشت، به خاطر اینکه اینها بودند ما را از خواب بیدار کردند، اگر ما از طریق اینها حرکت نکنیم کجا می‌توانیم بفهمیم که این دین ناکارآمد و ناقص است؟ البته کسی که دین را قبول ندارد باید بحث عقلانی با او بکنی که آن هم خیلی واضح است، از تاریخ برایش بگو، از زندگی انسان‌ها برایش بگو، از مشکلات بشر بگو، همهٔ اینها استدلالات جبر مطلق است.

«عَنْ اَبِي عَبْدِ الله قَالَ: اِنَّ فِي اَلْجَنَّةِ نَهَراً حَافَتَاهُ حُورٌ نَابِتَاتٌ فَاِذَا مَرَّ اَلْمُؤْمِنُ بِاِحْدَاهُنَّ فَاَعْجَبَتْهُ اِقْتَلَعَهَا فَاَنْبَتَ الله مَكَانَهَا» امام صادق فرمود: در بهشت نهری است که در دو قسمت آن ز روئیده می‌شود، (حورالعین مثل قارچ است می‌زند بالا) و هر گاه مؤمن از یکی از آنها عبور کند و آن را بپسندد او را می‌چیند.

تو را به خدا انشائات دینی را ببین! حورالعین که ظاهراً به یک قیافه انسان است دیگر، بهشتی‌ها که با نور آمیزش نمی‌کنند، با انسانی که خلقت اولیه‌اش نور بوده به نام حورالعین آمیزش می‌کند، طبق اسناد دینی. از خاک بیرون می‌زند و بعد هم مؤمن رد می‌شود آن که خیلی خوشگل‌تر است را سوا می‌کند و می‌چیند.

«و هرگاه مومن از یکی از آنها عبور کند و آن را بپسندد او را می‌چیند و در آن هنگام خداوند به جای آن یکی دیگر را می‌رویاند». عجب قصه‌ای، عجب داستانی است! خیلی بدبخت هستیم که اسیر چنین دینی هستیم، خیلی بیچاره هستیم!

مدت زمان: 4:14
منبع:کتاب کافی از کلینی جلد ۸ صفحه ۲۳١، کتاب تفسیر القمی از قمی جلد ۲ صفحه ۸۲، کتاب مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول جلد ۲۶ صفحه ۱۶٧، کتاب بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار جلد ۸ صفحه ۱۶۲، از امام صادق

 

خلق را تقلیدشان بیچاره کرد

جنگ هفتاد و دو ملت، همه در نیرنگ است
از خدای الکی آمده ذلت، بشرش در رنج است

خدای این خاک چه‌ها می‌کند
فشارِ سخت است، به پا می‌کند

خاکستر جان ما نشان دادهٔ درد است
محکوم به خاکیم و همه رنج و عذاب است

اوضاع خلایق به خطر آمده و بس
تقطیر به خون آمده و محتضرم خس

خسارت دیدگان عصر شومیم
فجایع دیدگان درد و رنجیم

از همه کس ظلم و ستم دیده‌ایم
فاقد صبریم چه‌ها دیده‌ایم

گریه‌های ما همه دلواپسی‌ست
غمگساری در لوای بی‌ کسی‌ست

نسخه‌های این طبیبان، بی ثمین
درد و رنج این ضعیفان، پُر حزین

من از بیگانگان شلاق خوردم
و هم از این خدا تعذیب دیدم

➖خدایی که می‌گوید «اَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (١۶ ق)» من از رگ گردن به شما نزدیکترم. بله از رگ گردن نزدیک‌تری داری ما را خفه می‌کنی، «وَ اِذَا سَأَلَک عِبَادِی عَنِّی فَاِنِّی قَرِیبٌ اُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ (۱۸۶ بقره)» مردم گفتند خدا کجاست؟ بگو اینجا هستم بغل شما هستم، کمکتان می‌کنم، چه شده؟

تلفن را بردار با من صحبت کن، چه می‌خواهی عریضه بده. عجب! باز رسیدیم به حرف پدر؛ «مگر خدا مرده»؟ آن «مگر» را هم روی رودربایستی گفت، وگرنه پدر ما فهمید چه خبر است پشت پردهٔ ادیان!

خلق را تقلیدشان بیچاره کرد
عاقبت در این شریعت ذله کرد

با حال خراب و جیب خالی چه کنم؟

یکی بود، یکی نبود، غیر بلا هیچی نبود
یه خدای قلدری، تو تقدیرات همه بود

خنده‌های این بشر، رسوایی‌ است
تار و پودش را نگر، بی‌ بانی‌ است

عصرِ پدر سوخته، کُشته بشر را ببین
نازکش ما شده، قاتل مظلوم و دین

شعله‌های این جهان، سوزاندنی‌ست
غصه‌هایش در پی آشفتگی‌ست

پول ندارد بشر، ساز کُند سفره‌اش
زور ندارد که کُند ناله‌اش

با حال خراب و جیب خالی چه کنم؟
با بخت بد و عیال چندان، چه کنم؟

سر ما بر لب دار است، خدایا چه کنم؟
سفره‌ها پُر ز عذاب است، خدایا چه کنم؟

طوفان جدال آمده از راه
این مردم بیچاره، مُعذّب شده در آه

صبح و شامم همه ویرانه شده
کشف هر جرم به جانم، همه بیگانه شده

این شکواییه همه است از دست خدای غیبت که ادیان و مذاهب آوردند روی سر مردم گذاشتند:

یکی بود، یکی نبود، زیر گنبد کبود، یه خدا نشسته بود
کار این خدا چه بود؟ فقر و هم مریضی بود

کجا شد لطف و کرم، همه‌اش قلابی بود
همه‌اش درد و غم و غصه می‌داد
همه وعده‌هاش ببین مسخره بود

ما از این اللهِ ادیان، جز ضرر کِی دیده‌ایم

 

به هر طرف که بنگری، آتش ظلم است به این آدمی
کی شود این خلق تو، راحتی یک دمی

تولیّتِ خدایی، سوءالقضا، به خَلقت
عاقبتِ دیانت، گمراهی و خباثت

بوی جنگ آمد مشام هموطن
اضطرار و اضطراب آید به تن

جدال آمد به ملت از فلاکت
ز دست این قضای بی‌ نزاکت

ریاست می‌کند الله بر ما
فضاحت داده این والی سر ما

➖ غیر از این است؟ تو وجدان داری ای متشرع!؟ جیب‌هایت پر از پول است، سفره‌ات پر از غذاست، رختخوابت نرم است، مشکلی نداری، همه چیزت آماده است، بعد دفاع می‌کنی از الله؟! پس ملت ایران چه بگویند  که خود مسئولین می‌گویند نصفی از این جمعیت هشتاد و پنج میلیونی در فقر سیاه به سر می‌برند. این «سیاه» را جدیداً اضافه کردند.

ما از این اللهِ ادیان، جز ضرر کِی دیده‌ایم
زندگی را مُردگی داد و عذابی دیده‌ایم

خدای جنگ و فقر و هم کسالت
بیفتاده به جان بخت برگشته، ز ملت

خالق ما کیست، در زیر لحاف
آمده وحی الهی در ضِعاف

هی بگفتا با توکل، رستگاری آیدت
تکیه‌گاهی آسمانی آیدت

لیک ما از این خدا بیگانه‌ایم
چون که در وعده و قولش، آفتیم

ای خدای بمب و موشک، هسته‌ای

حال و هوای ما چرا خرابه؟
داد و فغان ما که بی‌ جوابه؟

ایران به جهان، مفتضح آمد
چون کرب و بلا بود و شرر، یکسره آمد

بمب و موشک آمده سر وقت ما
جای آب و نان شده ارزاق ما

خرابه‌های وطن، کجا شود اصلاح
که خدایت شده زده جهان به قباح

ناله‌های این بشر، سوزاندنی‌ست
دل، کباب آمد ز بس غم گستری‌ست

شب و روزم فنای ظلمت آمد
که عمر نازنین، در حسرت آمد

شرایط زندگی، برابر مردگی
زحمت خلق ایران، نتیجهٔ بردگی

امیدِ این آدمت، نقش زمین آمده
فزون شده کفر او، سر به هوا آمده

سیه روزی شده این خلق بدتر
ز این دارالبلاء شوم پر از شر

واماندهٔ این عصر خرابیم
درماندهٔ سوءِ این قضاییم

ای خدای بمب و موشک، هسته‌ای
کی به داد ملت مظلوم ما، پس می‌رسی

فراوردهٔ این خدایت چه بوده؟
به کُشتن، زدن، له نمودن، که بوده

ای خداوند عذاب این بشر
تا کجا می‌رفت این ظلم شرر

روزی این ملت ما موشک است
گرانی و فقر و غم و ناله است

ای اشک ببار بر جبینم
تا سیل شود به این رهینم

کرب و بلای عراق، نگر به ایران شده
عزای ملت ما، از این خدایش شده

حرم در حرم، موشک آمد پدید
ز الطاف الله، خشمی بیامد شدید

ملت ما اسیر الله شده

چه گویم به ادبار عصر حجر
که جان بُرده و طاقت از این ضرر

➖«عصر حجر» عصر سنگ، مربوط به ادوار گذشتهٔ کره زمین است. الان هم عصر حجر است، قلب‌ها سنگ شده در همه جوانب؛ در معاملات، در روابط خانوادگی، در برخورد با حقایق.

حلوا نتوان خورد از این خار که کِشتی
خرما که نبودست مرا، زین شجر ظلم که رشتی

از عجایب در دیار لعنتی
ثروت آمد در ید بی‌ غیرتی

➖همیشه بین فقرا و ثروتمندان جنگ درونی هست، ثروتمندان در تحقیر فقرا می‌کوشند و فقرا در خشم به دارا مدارا

من به آن خشم و غضب، شکوه به یزدان دارم
دائماً در خم این عمر فنا گشته، خجالت دارم

اصطلاح ما همه، حیرانی‌ است
جدول این زندگی، چون فانی‌ است

 

غلط کردم که عمری را به راه دین سپردم

از مجموعه تحریم سخن

غلط کردم که عمری را به راه دین سپردم
خیالم این چنین بودست، حق را می‌ستاندم!

این حسینی که به تبلیغ، ستایش می‌کرد
این زمان، توبه کنان، لعن به آنها می‌کرد

گوسفند است به قربانگه نفْس آمده از بهر قتال
بی‌ گناه است که عیدش شده از بهر خیال

➖آن متشرع عید می‌گیرد، این گوسفند باید چاقو را حس کند در حنجره‌اش!

اوضاعِ خلایق، تو نگر نارمدار است
در کشمکش عصر ببین، فاز به زار است

روستایی بنگر، دربه در و خون‌جگر است
از بساطِ ستم و ظلمِ قضا، ناله‌سر است

➖ روستاییانی که عریضه می‌دهند، قشر فقیر جامعه، آنهایی که از خیلی نعمت‌ها محروم هستند.

فقیران و اسیران زمان، درمانده‌اند
از فضای التهاب عصرمان، پس مانده‌اند

پاسخ این ملت افسرده چیست؟
در جواب مردم نالان بگو، در بام کیست؟

وقتی که الله ساختهٔ دست بشر شد، تمام این احادیث و روایات و آیات در حول او می‌چرخد!

وقتی که الله ساختهٔ دست بشر شد، تمام این احادیث و روایات و آیات در حول او می‌چرخد، یعنی خدایی را که ساختند باید آبشخورش را تأمین کنند.یک مزرعه‌ای ساختند در افکار مردم به نام دین، باید به این مزرعه آب برسانند….

«اِنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ اَربَعينَ صَباحا بِالدَّمِ…..» آسمان چهل روز خون بارید به جای اشک، بعد از شهادت ابی عبدالله. یعنی به جای باران خون از آسمان می‌آمد.

من یک سوال می‌کنم: آیا اهل زمین دیدند که از آسمان خون می‌بارد یا فقط زینب کبری دید و رقیه خاتون؟ یعنی قتلهٔ ابی عبدالله دیدند که چهل روز خون از آسمان می‌آید؟ اگر می‌دیدند وحشت نمی‌کردند؟ به غلط کردن نمی‌افتادند؟ سر بریدهٔ ابی عبدالله را تکریم نمی‌کردند به جای سر نیزه؟ خانواده‌اش را احترام نمی‌کردند؟ نمی‌دانستند چه جنایتی کردند؟ چهل روز خون آمد! شده مثل حکایت همان شق‌القمر که گفت «نصفش پشت کوه مکه افتاد، من دیدم»!

مدت زمان: 6:40
منبع:کتاب کامل الزیارات صفحه ۸۱ باب ۲۶ روایت ۶، از امام صادق – کتاب کامل الزیارات صفحه ۹۰ باب ۲۸ روایت ۱۲، از امام سجاد

ای لاشخوران زمن سوء بمیرید

از مجموعه تحریم سخن

از ولای این خدای خاکیان
خون ببارد بر زمین و آمده ظلمش عیان

➖ولایت الله بر مردم چیست؟ کشور درب داغون، مردم مستأصل بیچاره، بشریت و بیماری‌های عجیب غریب!

ای لاشخوران زمن سوء بمیرید
از مرگِ دلانِ فسَقه، زوزه بگیرید

➖سوءالقضا لاشخور دارد، آنهایی که به مردم رحم نمی‌کنند.

اقتصاد مردم ما آتش است
افتضاحی از خدای مذهب است

یکی می‌گفت تکرار است اَشعار
که دائم درد و فقر و رنج اِشعار

➖«اِشعار»؛ شعور.

بگفتم ناگزیر آمد چنین حال
چرا؟ چون لایزال آمد به بدحال

➖تا وقتی جمعیت عظیم مستضعفین، مضطرین، مضطربین، منتظرین، مغرمین و محرومین تحت بمباران مشکلات هست، این ناله‌ها ادامه دارد.

آیندهٔ این خاک به تقلید چنین قدرت بیداد

چین است جهاندار به هر زاویه از مال و مذاهب
چون فکر به داد و همه مالش به قرائب

➖چین کشور بزرگی است و دارای عقاید ضد خداست. آینده را پیش بینی می‌کنند که در قبضهٔ چین باشد، به خاطر قدرت اقتصادی بالا می‌تواند دانه بپاشد و کشورها را تسخیر کند. آنچه که به ما مربوط می‌شود این است که چین به «یُخْرِجُون النَّاس مِنْ دِینِ الله اَفْوَاجاً» کمک می‌کند، عقاید کمونیستی را که دوری از خداست نشر می‌دهد با پشتوانهٔ قدرت اقتصادی، تبدیل می‌شود به شوروی دوم. هفتاد و دو سال اتحاد جماهیری سوسیالیستی شوروی بر اساس ایدئولوژی «زندگیِ منهای خدا» کشورهای زیادی را به تصاحب کشاندند، خب بعد از هفتاد و دو سال یکی از خودشان به نام گورباچف (آخرین رئیس جمهور شوروی) آمد و همه را به هم زد. ولی الان چین به خاطر اینکه مردم دنیا مستعد هستند برای دوری از خدا چون همه‌اش از خدا بلا دیدند، رنج دیدند. آن فلسطینی اذیت و آزار را از خدا می‌بیند و الّا در خانه‌اش نشسته بود و با کسی کاری نداشت، راحت بود. آن اوکراینی از خدا می‌بیند، آنها در خانه‌هایشان نشسته بودند و با کسی کاری نداشتند. مسیحی؛ مسیحی علیه مسیحی! روسیه مسیحی، که البته تعداد زیادی هم در آنجا طرفداران کمونیست هستند، نابود نشدند، محو نشدند. اوکراین مسیحی، روسیه مسیحی، به جان هم افتاده‌اند. فلسطین هم مسلمان، و آن طرف هم یهودی، هر دو اهل کتاب و هر دو دارای پیغمبر، یعنی در حقیقت الان سه تا پیغمبر مشغول جنگ هستند؛ مسیح در اوکراین، خاتم‌الانبیاء در فلسطین، و موسی ابن عمران در اسرائیل! در همهٔ این سه کشور و کشورهای دیگر متهم اصلی خداست. چرا کمک نکرده است؟ چرا کمک نکرده است؟! نابودی فلسطینی‌ها را در فیلم‌ها می‌بینید، نابودی اوکراینی‌ها را می‌بینید. برای همین دنیا مستعد است برای اعتقادات کمونیستی و چین داعیه‌دار خواهد بود. همانطور که کرونا را به کل جهان فرستاد، اعتقادات خودش را هم می‌فرستد و همان می‌شود که رسول الله فرمود: «یُخْرِجُون النَّاس مِنْ دِینِ الله اَفْوَاجاً»، و مسلمان‌ها مساجد را خراب می‌کنند، قرآن‌ها را می‌سوزانند، اسلام وارونه می‌شود؛ پوستین وارونه، کوزهٔ وارونه، یعنی هر چه در آن بوده دیگر ریخته شده، همان روز اول هم ریخته شد، وقتی که رسول الله را کشتند همان موقع «اِرتَدَّ النَّاس» به اقرار بزرگان اهل سنّت و بزرگان شیعه، همان روز مردم برگشتند، همان روز پوستین وارونه شد، همان روز «یُخْرِجُون النَّاس مِنْ دِینِ الله اَفْوَاجاً» شد.

➖به وسیلهٔ اقتصاد قویی که دارد ایدئولوژی خود را که «بشرِ دور از خداست» به تمام جهان صادر خواهد کرد.

در کل عجایب، کرونا داد و به همراهِ عقائد
آیندهٔ این خاک به تقلید چنین قدرت بیداد