دستورات دینی مبنی بر احترام کردن به زنان با حقوق از دست رفته آنان مغایرت دارد. – Echo Podcast

بخشی از پادکست:

پیغمبر می‌گوید «لَمْ یَزَلْ یُوصِینِی بِالنِّسَاءِ»، دائماً، «لَمْ یَزَلْ» یعنی لایزال، یعنی همیشه، بی‌وقفه، مرا وصیت کردند به زنان «حَتَّى ظَنَنْتُ اَنْ لَا یَحِلَّ لِزَوْجِهَا اَنْ یَقُولَ لَهَا اُفٍّ» تا آنجایی که گمان کردم آدم به زنش نباید بگوید «اُف».

در عربی اُف و در فارسی «آخ! اوه! آی!» است یعنی مثلاً کمترین برخورد تند. این چقدر خوب است و چقدر دین طرفدار زنان است! خیلی جالب است، در شریعت همه قوانین علیه زنان است؛ در ارث و در حاکمیّت در خانه، «اَلرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَی النِّساءِ» مرد بر زن حاکم است که هر طوری خواست حسابش را برسد، «نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ» زن باغچه است هر طوری دوست داری بیلش بزن. این اعتبار زن است، این آبرو و تعریف زن است!

«نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ اَنَّىٰ شِئْتُمْ» زمین شماست. زن شده زمین، بلدوزر را در آن بینداز برو بالا! قوانین سخت را در دوره‌های گذشته بر علیه زن‌ها خواندیم، مثلاً همین حجاب؛ زن غالباً در چادر گرفتار سختی است، سوار موتور که می‌شود لای پَرَک چرخ موتور می‌پیچد، هر جا هم که می‌رود روی زمین کشیده می‌شود و میکروب جمع می‌کند، جمع و جور کردن آن سخت است.
پیغمبر بنده‌خدا این قانون را نیاورد، در آن نسخه یادت هست که این خیرخواهی را حضرت خلیفه دوم مسلمین جهان و حومه کرد، به پیغمبر اعتراض کرد و آیه حجاب آمد!

آنجا گفت اگر زن خیانت کرد او را در خانه حبس کن یادت هست؟ یعنی حبس در منزل نه، حبس در اتاق، یعنی سلول انفرادی، به به! همه اینها الحمدالله در دایرة‌المعارف هست.